Mexico '86 - Η εκδίκηση και ο θρίαμβος ενός "επαναστάτη"!

Γράφει: O Arian Muraj

Όταν αναφερόμαστε στην επανάσταση, ο κόσμος φέρνει στο μυαλό την Γαλλία και όχι άδικα! Αυτοί όμως που χάραξαν το όνομα τους στην ιστορία είναι Νοτιαμερικανοί! Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα και ο Τσε Γκεβάρα! Μάλιστα, ο δεύτερος είναι ακόμα και σήμερα μετά θάνατον η εμβληματική μορφή της επαναστατημένης ψυχής εναντίον κάθε είδους κατεστημένου.

Αργεντινή 1970 - Ένα 10 χρόνο παιδί θαύμα που διασκέδαζε το κόσμο με τη μπάλα στα ημίχρονα και σε show στην τηλεόραση, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, σε ερώτηση δημοσιογράφου απαντά αθώα  " Έχω δυο όνειρα! Το πρώτο είναι να παίξω σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο! Το δεύτερο είναι να το κερδίσω αυτό!"

Στην ηλικία των 18 ετών ο Λούις Τσέζαρε Μενότι τον έχει στις προπονήσεις της Εθνικής Αργεντινής για το Μουντιάλ αλλά στο τέλος κρίνει ότι ήταν ακόμα μικρός για να σηκώσει το απαιτούμενο βάρος ενός Παγκόσμιου Κυπέλλου και τελευταία στιγμή τον κόβει από την αποστολή.

Ωστόσο ένα χρόνο αργότερα, κερδίζει το Παγκόσμιο Νέων στην Ιαπωνία και θα είναι και ο παίκτης MVP του τουρνουά.

Γρήγορα περνάει στην Μπόκα Τζούνιορς για πάνω άπω ένα εκατομμύριο και έχει προλάβει να είναι και ο καλύτερος παίκτης της Λατινικής Αμερικής για τα έτη 1979 και 1980. 

Στο παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας όλος ο κόσμος έχει τα μάτια στραμμένα πάνω στον 22χρόνο νέο παγκόσμιο αστέρα. Είναι η χρονιά ορόσημο στην καριέρα του μιας και ο κόσμος του θα αλλάξει πολύ γρήγορα........

Από το πρώτο ματς με τον Βέλγιο γνωρίζει την σκληρότητα του ποδοσφαίρου στα πρόσωπα τον Μίλεκαμπς και άλλων σε μερικές σκληρές επεμβάσεις. Η Αργεντινή είναι πρωταθλήτρια εν ισχύ και υποψήφια του τουρνουά. Ο ίδιος το νέο μεγάλο αστέρι του ποδοσφαίρου..... Η Αργεντινή χάνει 0-1!

Στο ματς με την Ιταλία ο Κλάουντιο Τζεντίλε θα είναι ο προσωπικός του «τιμωρός» σταλμένος από την «κόλαση» και  μόνο από αυτόν δέχεται 36 φάουλ!!!!! Η Ιταλία θα είναι ένα κοπάδι ύαινες που το ακολουθεί παντού στο γήπεδο μόνο να του "δαγκώσει" τα πόδια!

Στο επόμενο ματς με την Βραζιλία ο διαιτητής του αρνείται ένα πέναλτι και δεν τον προστατεύει. Εκνευρισμένος σπάει εύκολα προς το τέλος του ματς και δίνει εγκληματικό χτύπημα στον Μπατίστα και το Παγκόσμιο Κύπελλο τελειώνει άδοξα για τον Μαραντόνα στο στάδιο "Λουίς Σαρία" στην Μπαρτσελόνα...... και λίγο παραπέρα, στο "Camp Now" στην ίδια πόλη με την φανέλα της "Barcelona" θα άρχιζε ένα άλλο όνειρο που κατάντησε εφιάλτης. Η ευρωπαϊκή του καριέρα!

Στις προπονήσεις τίποτα δεν έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο που είχε αγαπήσει! Υπό της διαταγές του Ούντο Λάττεκ πρέπει να τρέχει με δυο μπάλες των οχτώ κιλών η καθεμία και στο οικογενειακό δίτερμα αν έπεφτες κάτω οι άλλοι σε κλωτσούσαν στο πρόσωπο!

Έξω από το ποδόσφαιρο το παιδί που έκανε ρεκόρ μεταγραφής για πάνω από 6 εκατομμύρια δολάρια βασανίζεται από την ηπατίτιδα.

Το Μάρτη του 1983, καταλαβαίνει ότι ο Τζεντίλε ήταν «Άγιος» μπροστά ντον Άντονι Γοικοιετσέα της Αθλέτικ Μπιλμπάο ο οποίος του σπάει το ποδι!

Έξι μήνες αργότερα στο τελικό του "Copa del Rey" ο Γοικοιετσέα που παρεμπιπτόντως του είχε στείλει λουλούδια στο νοσοκομείο και μια κάρτα που του ζητούσε συγγνώμη, στη διάρκεια του παιχνιδιού του επεμβαίνει παρά πολλές φορές με μοναδικό σκοπό…... να του ξανασπάσει το πόδι!

Η Μπαρτσελόνα χάνει 0-1 στο τελικό αλλά πολύ πιο πριν τα είχε χάσει ο Μαραντόνα! Το ματς δεν προλαβαίνει να τελειώσει και όσοι βρισκόταν στο γήπεδο με μπροστάρη τον Μαραντόνα επιδίδονται σε ένα γενικό... Κουν-Φου!

Σε συνδυασμό με την ρήξη που είχε με τον πρόεδρο Νούνιες κάπου εκεί τελείωσε η καριέρα του Μαραντόνα στην Μπαρτσελόνα και αυτά που οι Καταλανοί οπαδοί θυμούνται από αυτόν είναι το γκολ εναντίον του Ερυθρού Αστέρα στην Βελιγράδι και αυτό εναντίον της «μισητής» Real στο "Santiago Bernabeu" όταν και υποχρέωσε τον κόσμο να τον χειροκροτήσει.

Πριν καλά καλά ξεκινήσει, η καριέρα του έμοιαζε με αυτή του ενός αποτυχημένου! Η Ισπανία δεν ήταν "Η Υποσχόμενη Γη" για τον Μαραντόνα αλλά ακριβώς κάπου εκεί εμφανίστηκε η Νάπολι!

Με παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής που περνάει τα 8 εκατομμύρια κάνει δικό της έναν παίχτη που από όποιο μέρος και να το έβλεπες είχε απογοητεύσει! Είτε με την Εθνική της χώρας του είτε με τη Μπαρτσελόνα!

Λένε ότι οι μεγάλες αγάπες πρώτα πρέπει να περνάνε από την «κόλαση» και ο Μαραντόνα, από την ώρα που βρέθηκε με την Εθνική του στο Παγκόσμιο της Ισπανίας και έως που τελείωσε με την Μπαρτσελόνα... το δοκίμασε για τα καλά!

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα φτάνοντας στη Νάπολι δεν ήξερε που ακριβώς πήγαινε!

Ήξερε ότι για αυτόν, αυτή η ομάδα σπατάλησε 8 εκατομμύρια και την ημέρα της άφιξης στο "San Paolo" βρίσκονται πάνω από 75.000 κόσμο και εκείνος προσγειώνεται στο κέντρο του γηπέδου με ...ελικόπτερο! 
Δεν ήξερε ότι η ομάδα αντί για πρωταγωνίστρια πάλευε να μην υποβιβαστεί και χειρότερα ακόμα... όπου και να πήγαινε στην Ιταλία αντιμετώπιζε τον ρατσισμό! 
Στο πρώτο ματς που δίνει με την Νάπολι στη Βερόνα, με το που μπαίνει στο γήπεδο αντικρίζει ένα σχεδόν 40 μετρά πανό που έγραφε "Πλυθείτε"! Ακριβώς εκεί καταλαβαίνει ότι το ποδόσφαιρο που ζούσε σαν Μαραντόνα δεν είχε σχέση με το τρόπο που ένα παιδί με το παρατσούκλι "Pelusa" αγάπησε το ποδόσφαιρο! Η κόλαση της Ισπανίας, ο πόλεμος για τα νησιά Φάλκλαντ με την Αγγλία και ο ρατσισμός κατάμουτρα από το Βορρά στην Ιταλία επαναστάτησαν την ψυχή του και αυτή  αμφισβήτησε τα πάντα!

Στο Παγκόσμιο του Μεξικού, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είχε γυρίσει στην Εθνική Αργεντινής πολύ πιο δυνατός και στο ύψος των 1.68 ήταν μια μυϊκή μάζα στα 70 κιλά. Δεν φοβόταν σκληρά προσωπικά μαρκαρίσματα, αντίθετα, πήγαινε επάνω σε αυτά! Ο χαρακτήρας του, από του ενός παιδιού πριν τέσσερα χρόνια πλέον, είχε διαμορφωθεί στου ενός γεννημένου ηγέτη!

Η Αργεντινή με εξαίρεση τον Βαλντάνο που έπαιζε στην Real Madrid ήταν ένα σύνολο έτοιμο να θυσιαστεί για το σκοπό και στο πρόσωπο του Μαραντόνα, βρήκε τον ηγέτη που θα τους οδηγούσε μέχρι τη νίκη! Ο Ντάνιελ Πασαρέλα στον πάγκο τον αναπληρωματικών δεν είχε πλέον ούτε ρόλο ούτε δύναμη σ' αυτήν την ομάδα. Η Αργεντινή του 1986 ξεκινούσε από τον Μαραντόνα και τελείωνε στον προπονητή Κάρλος Μπιλάρντο στο πάγκο.

Όταν ο Φραντς Μπεκενμπάουερ ανέλαβε τους "Πάντσερ" για το Μουντιάλ του Μεξικού, ήξερε πολύ καλά ότι είχε στην διάθεση του μια ομάδα ποδοσφαίρου που στο πνεύμα είχε ομοιότητες με αυτού του γερμανικού στρατού του παγκόσμιου πόλεμου ικανή να ανταποκρίνεται σε οποιοδήποτε είδος μάχης! Και  κάτω από τον καυτό ήλιο και τις ακατάλληλες μεσημεριανές ώρες διεξαγωγής αγώνων του Μεξικού, ο Μπεκενμπάουερ ήταν σαν ο Erwin Romel  που ηγούνταν τους "Africa Corps" στον "Πόλεμο της Ερήμου". Οι Σουμάχερ, Μπρίγκελ, Ρουμενίγκε,  Λιτμπάρσκι, Ντίτερ Χένες,  Άλοφς με την προσθήκη των Μπρέμνε, Αουγκεντάλερ και Μάταιους θα ήταν ικανοί να φτάσουν μέχρι τέλος!

Η στρατηγική και οι λογαριασμοί χαρακτήριζαν πάντα τον ίδιο τον Μπεκενμπάουερ και τους Γερμανούς γενικά μελετώντας τα πάντα μαθηματικά και μη, χαράζουν την πορεία τους.

 Έτσι, στο τελευταίο ματς του ομίλου για να αποφύγουν μια μάχη με τους σκληροτράχηλους Ισπανούς... κάθονται και χάνουν από τη Δανία η οποία νόμιζε ότι θα μπορούσε να κερδίσει το Παγκόσμιο, όντας πρωτάρα, μόνο παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο. Έτσι αυτοί χάνουν και αποκλείονται από του Ισπανούς με 1-5 ενώ οι Γερμανοί περνούν όχι άνετα το Μαρόκο και συνεχίζουν.

Η μεγάλη ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης τον οκτώ αστεριών της Ντιναμό Κιέβου και του καλύτερου τερματοφύλακα του κόσμου Ρίνατ Ντασάγιεβ πέφτει θύμα του Βελγίου και για άλλη μια φορά της διαιτησίας.

Στη μάχη της Γκουανταλαχάρα η Γαλλία περνάει μετά στα πέναλτι την για άλλη μια φορά φαβορί ομάδα της Βραζιλίας. Είναι η "Διεθνές Ημέρα Κατάρρευσης Μύθων" και οι Ζίκο, Σώκρατες και Πλατινί χάνουν τα πέναλτι τους εξαντλημένοι από την ζέστη ενός ματς που παίχτηκε σχεδόν μεσημέρι!

Οι Γερμανοί περιμένουν την εξαντλημένη Γαλλία πάλι στον ημιτελικό όπως τέσσερα χρόνια πριν στην αξέχαστη "Νύχτα της Σεβίλλης".

Ο Μαραντόνα στο πρώτο ματς του ομίλου εναντίον της μαχητικής Νότιας Κορέας είχε δώσει και τις τρεις ασίστ της νίκης με 3-2! Εναντίον της Ιταλίας είχε σκοράρει ο ίδιος στην ισοπαλία 1-1 αποδεικνύοντας στον κόσμο ότι δεν υπήρχε πλέον κανένας Τζεντίλε που θα μπορούσε να τον μαρκάρει!

Το έξυπνο θέατρο και το ταλέντο

Ένα χρόνο πριν, την ημέρα που ο Οσβάλντο Αρντίλες αποχαιρέτησε την Τότεναμ είχε καλέσει και τον Μαραντόνα στο ματς προς τιμή του με την Ίντερ. Μετά το ματς, σε μια ερώτηση που έμελλε να είναι προφητική, ο Μαραντόνα, απαντάει ότι σε περίπτωση αγώνα με την Αγγλία δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα!

Πριν την έναρξη με τις δυο ομάδες στο κέντρο, το βλέμμα του Μαραντόνα προς του Άγγλους…..  άλλα λέει!

Ήταν το ματς από τον οποίο έμειναν χαραγμένα στην μνήμη του κόσμου τα δυο γκολ του Μαραντόνα που σημάδεψαν ίσως και όλη την ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου γενικότερα!

Στο 51', αποφεύγει δυο αμυντικούς και δίνει την πάσα στον Βαλντάνο, αυτός με τη μία την σηκώνει προς τον Μαραντόνα που έχει μπει στην περιοχή... Την συνέχεια τη ξέρουμε όλοι.

Οι διαιτητές δεν καταλαβαίνουν τίποτα και επικυρώνουν το γκολ παρόλο που οι Εγγλέζοι ακόμα διαμαρτυρόταν και έδειχναν με νόημα το χέρι...

Τέσσερα λεπτά αργότερα ο Μαραντόνα κάνει δώρο στον κόσμο και στην ιστορία το ωραιότερο γκολ που μπήκε ποτέ σε παγκόσμια κύπελλα. Παίρνει την μπάλα 60 μέτρα μακριά από την εγγλέζικη εστία αδειάζοντας με τη μία τρεις αντιπάλους. Κολάει τη μπάλα στο "Χρυσό Αριστερό" του και ξεκινάει να ντριμπλάρει με τη σειρά έναν έναν τους Πίτερ Μπέρντσλει,  Πίτερ Ριντ,  τον Τέρι Μπούτσερ δυο φορές, τον Τέρι Φένουικ και τον τερματοφύλακα Πίτερ Σίλτον και σκοράρει για το 2-0 με τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία!

Ο σερ Μπόμπι Ρόμπσον στη δήλωση τύπου, απαντώντας στους δημοσιογράφους για το πρώτο γκολ είπε - Δεν ξέρω τι είδατε εσείς αλλά εγώ είδα σήμερα το ωραιότερο γκολ στα παγκόσμια κύπελλα!

Ο ίδιος ο Μαραντόνα δήλωσε ότι – «Το πρώτο γκολ μπήκε λίγο με την βοήθεια του χεριού του Θεού και λίγο με το χέρι μου»!

Για άλλη μια φορά, μια λαμπρή σελίδα της ιστορίας του ποδοσφαίρου, είχε γραφτεί στο στάδιο "Azteca"!

Στα ημιτελικά ο τερματοφύλακας Ζοέλ Μπατς της Γαλλίας από ήρωα στο ματς με την Βραζιλία, καταντάει ο μοιραίος με την Δυτική Γερμανία! Στο 9' μετά από εκτέλεση φάουλ του Μπρέμε και την κακή του εκτίμηση, η μπάλα περνάει κάτω από το σώμα του και το ματς κρίθηκε νωρίς! Η Γερμανία, όπως τέσσερα χρόνια πριν και πάλι χωρίς να εντυπωσιάσει βρίσκεται στον μεγάλο τελικό!

Ο Μαραντόνα και η Αργεντινή με κεκτημένη ταχύτητα από τη νίκη με την Αγγλία, περνάνε στο ημιτελικό από το Βέλγιο! Αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο ανάμεσα στα άλλα ήταν και η διοργάνωση των εκδικήσεων για τον Μαραντόνα! Έτσι, μετά την Ιταλία αποδεικνύει και στο Βέλγιο ότι το «παιδί θαύμα» του 1982 δεν έχει καμία σχέση με τον απόλυτο καλύτερο παίχτη του κόσμου τέσσερα χρόνια μετά! Βάζει δυο γκολ  σχεδόν σαν το δεύτερο με τους Άγγλους και τους κερδίζει μόνος του! Το Βέλγιο που δυσκολεύτηκε και έφτασε μέσω μπαράζ στο Μεξικό, με παίχτες όπως Γκέρετς, Σίφο, Βερκάουτερεν ή Πφαφ είχε αφήσει έξω «μεγαθήρια» όπως την Σοβιετική Ένωση και την Ισπανία! "Κόκκινη Διάβολοι" όνομα και πράμα! Ικανοί για το χειρότερο ή το καλύτερο!

Η Αργεντινή είναι στον τελικό!

Είναι μια ομάδα με άγνωστα ονόματα όπως και το 1978 αλλά οι τωρινοί δεν έχουν σχέση με αυτούς που μετά το έπος της Αργεντινής το 1978 έγιναν όλοι τους πρωτοκλασάτα ονόματα. 
Οι Pumpido, Giusti, Kuciufi, Rugeri, Braun, Olarticoechea, Burruchaga, Εnrique,Pasqulli, Borghi δεν έχουν καμία σχέση με τους λαμπερούς Filhol, Tarantini, Luke, Kempes, Pasarella, Ardiles, Bertoni...

Οι σημερινοί μοιάζουν με επαναστάτες που τολμούν να «μάχονται» με οποιαδήποτε δύναμη και δεν φοβούνται διότι πιστεύουν στον ηγέτη τους και αυτός ο ηγέτης μπορεί να «πολεμάει» και να νικάει σε οποιοδήποτε πόλεμο!

Έτσι, στον μεγάλο τελικό, όταν οι Γερμανοί με το γνωστό τους πνεύμα, παρόλο που βρισκόταν δυο γκολ πίσω είχαν καταφέρει να ισοφαρίσουν και με το ρολόι να δείχνει κάτι λιγότερο από οχτώ λεπτά ακόμα, ο Μαραντόνα, κατά σύμπτωση σχεδόν στην ίδια θέση που πήρε την μπάλα και ξεκίνησε την κούρσα προς την «αθανασία» με την Αγγλία, ακριβώς εκεί, περικυκλωμένος από Γερμανούς, στέλνει την μπάλα μακριά στο βάθος, εκεί που δεν έβλεπε κανείς εκτός από τον ίδιο, μια απίθανη ασίστ για τον Μπουρουσάνγκα που σκοράρει το τρίτο και νικητήριο γκολ……… και η Αργεντινή είναι η πρωταθλήτρια κόσμου!

Ακριβώς στο ίδιο στάδιο όπου το πλήθος είχε σηκώσει στους ώμους τον Pele, ακριβώς εκεί, στο κέντρο του γηπέδου του "Azteca" ο κόσμος σηκώνει στους ώμους και αποθεώνει τον Μαραντόνα!

Ο ίδιος που είχε αμφισβητήσει ανοιχτά τον Πελέ ως τον καλύτερο παίχτη όλων τον εποχών στον κόσμο και τον Ζοάο Χαβελάνζ ως πρόεδρος της F.I.F.A., είχε σκοράρει ενάντιον της Ιταλίας στον όμιλο αφήνοντας την δεύτερη, εκδικήθηκε για την χώρα του με την Αγγλία, εκδικήθηκε για την πρώτη του ήττα στο Μουντιάλ από το Βέλγιο, με την ασίστ του τρίτου γκολ στον τελικό έγραψε στην στατιστική του ότι με πέντε γκολ και πέντε ασίστ στα δεκατέσσερα γκολ της ομάδας του, είχε σηκώσει στους ώμους του την Αργεντινή και με τα χέρια του δικαιούται να σηκώσει πρώτος στον ουρανό το βαρύτιμο τρόπαιο του Παγκόσμιο Κυπέλλου!

Μεξικό 1986 - Στο στάδιο "Azteca" το παιδί που το 1970 ονειρευόταν να παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο και να το κερδίσει αυτό, 16 χρόνια αργότερα  έκανε τα όνειρα του πραγματικότητα!