Tο Μουντιάλ στην χώρα του ωραίου "γούστου"!

Γράφει:ο Αrian Muraj

Είναι γεγονός που δεν μπορείς να το παραβλέψεις... Η Ιταλία μας έχει χαρίσει όλα τα ωραία γούστα!

Η "Art" με ότι συνεπάγεται συνεπάγεται αυτό, κινηματογράφο, όπερα, πίνακες και αγάλματα της ευρωπαϊκής αναγέννησης κ.λ.π. - κουζίνα που όλοι γνωρ'ιζουμε πλέον - τα αυτοκίνητα για άντρες  με κύρος και... βαρύ πορτοφόλι που αγαπάνε την ταχύτητα και συναισθήματα που χαρίζουν η "Ferrari", "Lamborghini" η "Alfa Romeo", μόδα και τα βαριά ονόματα όπως οι Giorgio Armani, Versace, Valentino και γυναίκες....   Αααχ αυτές οι γυναίκες!

... Και οι γυναίκες όλου του κόσμου δεν θα ήταν γυναίκες,  αν από τον παγκόσμιο χάρτη θα έλειπε η Ιταλία!

 

Είναι αυτή η χώρα που το ποδόσφαιρο είναι δεύτερη θρησκεία, είναι το παν!

Ακριβώς στη χώρα όπου το ποδόσφαιρο από τη μια Κυριακή στην άλλη, φέρνει τόσο κοντά το παράδεισο από την κόλαση, που σήμερα είσαι βασιλιάς αλλά την επόμενη σε πετροβολούν. Άρα στην Ιταλία, διοργανώθηκε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990.

Ήταν η χρονιά που έκλεινε μια από της πιο ωραίες ποδοσφαιρικές δεκαετίες μα πάνω από όλα, το "Καμπιονάτο" όπου έπαιζαν όλα τα αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου ήταν στην καλύτερη στιγμή του! Η Milan ήταν δις πρωταθλήτρια Ευρώπης ενώ το κύπελλο U.E.F.A. μόλις είχε πάει στην Juventus!

Η Ιταλία αναμενόταν και λογικό ήταν, να αρπάξει αυτόν τον τίτλο στον τελικό της Ρώμης και στο στάδιο "Olimpico"!

Για την γιορτινή ατμόσφαιρα, επιστρατεύθηκαν ο καλύτερος τενόρος του πλανήτη ο Λουτσιάνο Παβαρότι, τόσα και τόσα μοντέλα να παρελάζουν στο γήπεδο έως και τη Τζιάνα Νανίνι που μαζί με τον Εντουάρντο Μπενάτο ξεσήκωσαν τα πλήθη με το τραγούδι "Ένα Ιταλικό καλοκαίρι" (Un estate italiana)...

Όλο αυτό ήταν ένα είδος γκλαμούρ πολύ περισσότερη από την απαιτούμενη λάμψη που αντιστοιχεί σε ένα τέτοιο "Event"! Οι Ιταλοί φόρτωσαν τον κόσμο συναισθήματα αλλά κακά τα ψέματα... και οι ίδιοι δεν μπορούν να ζουν χωρίς αυτά!

Στο τέλος στην ιστορία έμεινε σαν το Μουντιάλ του πολύ κακού ποδοσφαίρου! 

Η Ιταλία, αν όχι την καλύτερη, είχε μια από τις καλύτερες ομάδες σε ολόκληρη την ποδοσφαιρική ιστορία της.

Είχε τον Βάλτερ Ζένγκα κάτω από τα δοκάρια, τότε ο καλύτερος τερματοφύλακας του κόσμου. Είχε το δίδυμο Φράνκο Μπαρέζι και Πάολο Μαλντίνι στην άμυνα, τον Πέπε Μπέργκομι που είχε αναδειχθεί πρωταθλητής κόσμου στα 18 του χρόνια, στο κέντρο είχε το φοβερό δίδυμο της Μίλαν, Ρομπέρτο Ντοναντόνι και Κάρλο Αντσελότι συν τον μπαλαδόρο της Ρόμα τον Τζιουζέπε Τζιανίνι. Αυτοί ήταν "Top Class" (η "Fuori Class" παίχτες όπως λένε οι Ιταλοί) πλαισιωμένοι από δευτεροκλασάτους μεν, αστέρια δε, όπως οι Τσίρο Φεράρα, Ρικάρντο Μπάνι, Πιέτρο Βιερκόβουντ ο Ντι Νάπολι. Στην επίθεση....... εκεί η Ιταλία είχε τρία φοβερά δίδυμα! Προβάδισμα είχαν οι Βιάλι - Μαντσίνι της φιναλίστ του Κυπέλλου Κυπελλούχων Σαμπτόριας, μετά οι Μπέρτι - Σερένα της Ίντερ και τέλος, ο Σαλβατόρε Σκιλάτσι που δεν γέμιζε το μάτι κανενός με το νέο αστέρι της Ιταλίας και η αιτία της φασαρίας ανάμεσα στις Γιουβέντους Φιορεντίνα, μόλις φιναλίστ του U.E.F.A., ο νεαρός Ρομπέρτο Μπάτζιο! 

Η Ιταλία ποτέ δεν είχε μια τόσο πληθωρική ομάδα! Ωστόσο, σε κάθε αγώνα ήταν φορτωμένη με άγχος. Λόγω συναισθημάτων αλλά και λόγω πίεσης από το κοινό τους δεν τους έβγαινε στο γήπεδο το ωραίο ποδόσφαιρο, και πάντα δυσκολευόταν να σκοράρουν με καλύτερο παράδειγμα το  πρώτο ματς όταν  ο Σκιλάτσι που είχε μπει ως αλλαγή στη θέση του Μαντσίνι, δέκα λεπτά πριν το τέλος, σκοράρει με κεφαλιά νικώντας έτσι τον Λιντενμπέργερ της Αυστρίας αλλά και καπαρώνοντας την θέση βασικού έως το τέλος.

Η... για την τελευταία φορά στον ποδοσφαιρικό και παγκόσμιο χάρτη Δυτική Γερμανία, δυο χρόνια πριν είχε απογοητεύσει στο Euro 1998 στο σπίτι της αλλά, στη χώρα που δέκα χρόνια πριν είχε αναδειχτεί Πρωταθλήτρια Ευρώπης, είχε μια ομάδα γεμάτη παικταράδες συν τον γνωστό Κάιζερ" στο πάγκο της, Φραντς Μπεκενμπάουερ. Οι Ίλγνερ, Μπρέμνε, Μπέρτολντ, Αουγκεντάλερ, Κόλλερ, Μύλερ, Χέσλερ, Λιτμπάρσκι, Κλίνσμαν, Φέλερ και Ματέους είχαν κάθε δικαίωμα να ονειρεύονται τον τίτλο! Είχε και το πλεονέκτημα να δώσει τους αγώνες της στο Μιλάνο, όπου το "San Siro" ήταν το σπίτι των τριών αστεριών της, Κλίνσμαν - Μπρέμνε - Ματέους, τους οπαδούς της Ίντερ υποστηρικτές τους και αυτό δεν ήταν καθόλου λίγο όπως αποδείχθηκε αργότερα...

Η Αργεντινή, η κάτοχος του τίτλου δεν ήταν στα φαβορί ενώ από το προηγούμενο Μουντιάλ είχε μόνο τους Μαραντόνα, Πουμπίντο, Τζιούστι, Ολαρτικοετσέα και Ρουτζέρι αλλά πλέον είχε τον Κλάουντιο Κανίτζια και καλύτερους παίκτες από πριν τέσσερα χρόνια, όπως οι Μπάλμπο, Μπαζουάλντο και Σενσίνι. Οι Τρόλιο, Μονζόν, Λορέντσο ο Ντεζότι θα είναι αυτοί που θα πλαισιώσουν αυτή την ομάδα μιξαρισμένοι με δύναμη, αυτοθυσία καλές τεχνικές μονάδες αλλά και σχεδόν μηδενική επίθεση!

Όπως τότε στην Ισπανία, όταν όντας κάτοχος του τίτλου η Αργεντινή είχε απογοητεύσει με το Βέλγιο, και στην Ιταλία, χάνει ως κάτοχος στο εναρκτήριο ματς από το..... Καμερούν 0-1. Τα "Λιοντάρια", Τόμας Ν΄Κονο, Αντρέ και Ομάμ Κάνα Μπιγίκ, Μακανάκι και ο 38χρόνος Ρότζερ Μιλά είχαν ακόμα να δώσουν πολλά σε αυτό το Μουντιάλ. 

Για κακή του τύχη, ο τερματοφύλακας Νέρι Πουμπίντο στον αγώνα με την Σοβιετική Ένωση σπάει το πόδι του και... για καλή τύχη της Αργεντινής, στο 11ο λεπτό, μπαίνει ως αλλαγή ο αναπληρωματικός Σέρτζιο Γκοικοετσέα, ο μετέπειτα ήρωας των Αργεντίνων ο οποίος οδήγησε την ομάδα μόνος του στον τελικό! Μετά από αυτή την ήττα, η Αργεντινή χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να φτάσει στον τελικό. 

Ο Μαραντόνα σε αντίθεση με πριν από τέσσερα χρόνια,  βάζει και πάλι το..... χέρι του, αυτή τη φορά όμως για να σώσει γκολ και ο διαιτητής ούτε αυτή την τον βλέπει! Στο ματς με την Βραζιλία τρία δοκάρια βοηθούν τον Γκοικοετσέα και ο Μαραντόνα, προς το τέλος, περνώντας ανάμεσα από τέσσαρους αντίπαλους δίνει μια τέλεια ασίστ στον Κανίγια... και στα επόμενα ματς με την Γιουγκοσλαβία και Ιταλία, μετά τα 0-0 μαζί με τις παρατάσεις, ο Γοικοετσέα πιάνει τα πέναλτι των αντιπάλων και η Αργεντινή είναι στον τελικό!

Η αιώνια καταραμένη του τίτλου και καταδικασμένη για να απογοητεύσει το κόσμο της,  Ολλανδία....... τα καταφέρνει για άλλη μια φορά!

Η Πρωταθλήτρια Ευρώπης των τεσσάρων αστεριών της Φρανκ Ράικαρντ, Ρούντ Γκούλιτ, Μάρκο φαν Μπάστεν και Έρβιν Κούμαν ενώ είναι ανάμεσα στα φαβορί, καταφέρνει να πάρει μόνο τρεις ισοπαλίες με Ιρλανδία, Αίγυπτο και Αγγλία. Μάλιστα ενώ προηγείται με την Ιρλανδία 1-0, μετά από μια σέντρα όχι ιδιαίτερα επικίνδυνη, του τερματοφύλακα Χανς Φαν Μπρόικελεν, από τους καλύτερους δυο χρόνια πριν στην Γερμανία, του φεύγει η μπάλα από τα χέρια και ο Κουίν ισοφαρίζει και... βγαίνει τρίτη στην απίστευτη βαθμολογία, η Ολλανδία, αναγκαστικά πέφτει πάνω στον εχθρό της... Δυτική Γερμανία και ο πρόωρος τελικός του Μιλάνου είναι γεγονός!

Ο τελικός του Μιλάνου

Η Μίλαν είναι η καλύτερη ομάδα του Πλανήτη. Θεαματικό ποδόσφαιρο και δυο φορές συνεχόμενα Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Έχει τα περισσότερα αστέρια της Ιταλίας και τους τρεις Ολλανδούς  κάτοχους τις τέσσερες τελευταίες φορές της Χρυσής Μπάλας, τους Ράικαρντ, Γκούλιτ και Βαν Μπάστεν! Η Ίντερ, η συμπολίτισσα της και το άλλο όνομα του "ντέρμπι" της Ιταλίας, έχει τους Ιταλούς Ζένγκα, Μπέργκομι, το δίδυμο Μπέρτι - Σερένα αλλά πάνω από όλα τους τρεις Γερμανούς! Τους Μπρέμμε - Ματέους και Κλίνσμαν! 

Το Μιλάνο του τότε, ήταν ότι είναι σήμερα η Μαδρίτη,  ή  η Βαρκελώνη με τα ντέρμπι Ρεάλ - Μπαρτσελόνα! Ακριβώς το ποδοσφαιρικό κέντρο του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου και το ματς νοκ άουτ ανάμεσα σε Ολλανδία και Δυτική Γερμανία, έγινε το γεγονός που σημάδευε το Μουντιάλ «Ιtalia 1990»!

Δεν περνάνε παρά μόνο 22 λεπτά και οι Φρανκ Ράικαρντ, Ρούντι Φέλερ προπηλακίζονται μετά από αψιμαχία, μόλις ο Φέλερ γυρίζει την πλάτη του, ο Ράικαρντ τον φτύνει στα μαλλιά από πίσω!! Ο Φέλερ γυρίζει με άγριες διαθέσεις και πιάνονται στα χέρια... Βλέπουν και οι δυο την κόκκινη κάρτα!

Η Ολλανδία πιέζει και παίζει ελαφρώς καλύτερα στο πρώτο ημίχρονο αλλά μόνο 0-0!

Στο δεύτερο δεν περνούν και πολλά λεπτά και ο Κλίνσμαν, μετά από μια σέντρα του Μπρέμνε, πετιέται ανάμεσα στους Ολλανδούς αμυντικούς και σκοράρει με πολύ δύσκολο τρόπο για το 1-0. Η Ολλανδία πιέζει αμέσως αλλά η Γερμανική άμυνα είναι για σεμινάρια. Οι Μπρέμνε, Κόλερ, Αυγκεντάλερ και Γουίντο Μπούχβαλντ είναι ο ορισμός της "Άμυνας Μπετόν"!  

Οχτώ λεπτά αργότερα, ο Μπρέμνε βλέποντας τερματοφύλακα και αμυντικό στην ίδια ευθεία, σουτάρει διαγώνια σαν από φάουλ. Ο Φαν Μπροίκελεν δεν μπορεί να κάνει τίποτα...... Είναι το 0-2 για την Δ. Γερμανία.  

Μόνο ένα λεπτό πριν τη λήξη, ο Φαν Μπάστεν, όπως δυο χρόνια πριν κερδίζει πέναλτι από τον Γιούργκεν Κόλερ. Ο Ρόναλντ Κούμαν μειώνει σε 1-2 αλλά μέχρι εκεί. Η Δυτική Γερμανία συνεχίζει! 

Μετά την  επιστροφή τους αλλά και άσχημες παραστάσεις στην Ιταλία, οι "Οράνιε" γυρίζουν νωρίς νωρίς σπίτι τους!

Ο μεγάλοι νικητές ήταν η πόλη του  Μιλάνου και οι οπαδοί της Inter!

Η Αγγλία παρά τις δυσκολίες ενός γκρουπ που αποδείχτηκε "Γκρουπ Θανάτου", βγαίνει πρώτη και στους προημιτελικούς, μετά από μάχη περνάει την πολύ καλή ομάδα του Βελγίου. Ο Ντέιβιντ Πλατ σκοράρει προς το τέλος με φοβερό γυριστό σουτ και σειρά έχει το Καμερούν.

Αν έχει μείνει κάτι από αυτό το Μουντιάλ στη μνήμη, είναι ακριβώς αυτό το ματς.

Είναι πραγματικά, η καλύτερη Αγγλία μετά το 1966. Σε ποιότητα αλλά περισσότερο που επιτέλους μπορούσε να προχωρήσει φτάνοντας έως τον ημιτελικό. Τα "λιοντάρια" της Αγγλίας είχαν βρει στο πρόσωπο του χαρισματικού προπονητή τους, του σερ Μπόμπι Ρόμπσον τον ηγέτη τους! Οι Πίτερ Σίλτον, Τέρι Μπούτσερ, Στιούαρτ Πίρς, Ντέιβντ Πλατ, Ντέσι Ουόκερ, Κρις Ουόντλ,  Τζον Μπέρνς, ο "φονιάς" Γκάρι Λίνεκερ και ο απίθανος "Gaza" Πολ Γκασκόιν ήταν όλοι τους παιχταράδες. Ωστόσο, ο σερ Μπόμπι Ρόμπσον ήταν ο "άνθρωπος" της Αγγλίας!

Το Καμερούν που ήξερε να παίζει σκληρά, πάρα πολύ σκληρά, ήξερε και να διασκεδάζει το πλήθος με ωραίες προσωπικές ενέργειες των παιχτών του και προπαντός με τους πανηγυρισμούς τους στα γκολ. 

Πλέον, ουκ ολίγοι βασικοί παίζανε στη Γαλλία και μάλιστα, ο Ν΄Κόνο στην Εσπανιόλ! Το Καμερούν είχε νικήσει την Αργεντινή όντας με εννέα παίκτες και πάνω από όλα είχε αποκλείσει την Κολομβία που με τους Ρενέ Χιγκίτα, Φρέντι Ρινκόν και ειδικά με τον "λευκό Ρουντ Γκούλιτ" τον Κάρλος Βαλντεράμα, αναμενόταν ότι θα ήταν αυτή στη θέση του Καμερούν. 

Απλά στην παράταση στο ματς μεταξύ των δυο ομάδων, ο 38χρονος ή αν θέλετε "γέρος" Μιλά είχε κλέψει την μπάλα εκτός περιοχής από τον "τρελό" Χιγκίτα σε μια...  προσπάθεια για ντρίμπλα και έστειλε το Καμερούν στα προημιτελικά!

Στο 25' ο Ντέιβιντ Πλατ σκοράρει το 1-0 μετά από ασίστ του Πιρς και όλοι νομίζουν ότι τα πράγματα πάνε όπως είχαν προβλεφθεί...... Και όμως, το Καμερούν παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο υπό τις οδηγίες του Σοβιετικού V. Nepomnyashchiy στο δεύτερο ημίχρονο ανατρέπει το σκορ σε 1-2!

Η Αγγλία επιτίθεται απελπισμένα και όπως το Καμερούν πριν, ισοφαρίζει με πέναλτι του Λίνεκερ σε 2-2 επτά λεπτά πριν τη λήξη.

Στην παράταση, η μπάλα πηγαίνει πάνω κάτω από τη μία περιοχή στην άλλη. Στο 13' της παράτασης, ο διαιτητής δίνει τραβηγμένο πέναλτι σε επέμβαση του Ν΄ Κόνο πάνω στο Λίνεκερ. Ο τελευταίος σκοράρει και με σκορ 3-2, η Αγγλία θα υποτάξει το απίστευτο Καμερούν και προχωράει βρίσκοντας στο ημιτελικό την Δυτική Γερμανία.

Η Αργεντινή στον όμιλο της μετά την ήττα από το Καμερούν, επικρατεί με χίλια ζόρια της Σοβιετικής Ένωσης με σκορ 2-0. Ήταν το ματς που στο 0-0 ο Μαραντόνα, μετά από μια κεφαλιά, στο δοκάρι,  πάνω στη γραμμή του τέρματος, σώζει με το χέρι την ομάδα του και στο 11ο λεπτό ο Νέρι Πουμπίντο σπάει το πόδι του ανοίγοντας το δρόμο στην ιστορία για τον Σέρτζιο Γκοικοετσέα!

Στο τρίτο ματς του γκρουπ ισοπαλία 1-1 με την Ρουμανία και στους «16», τρεις φορές τα δοκάρια και στο τέλος η ασίστ του Μαραντόνα στο Κανίγια λύτρωσαν την Αργεντινή από μια σίγουρη ήττα και τον αποκλεισμό της από την Βραζιλία όπως αναμενόταν!

Με την Γιουγκοσλαβία έστω και με παίκτη περισσότερο λόγω κόκκινης κάρτας στον γνωστό μας Ρεφίκ Σαμπανάζοβιτς, η Αργεντινή δεν μπορεί..... πάλι μηδέν και έτσι  το ματς πάει στην παράταση αλλά…. και εκεί δεν αλλάζει το μηδέν! Στα πέναλτι, ο Μαραντόνα, όπως και στο κύπελλο U.E.F.A. εναντίον του Σπόρτινγκ Λισσαβόνας έτσι και στο παγκόσμιο βλέπει τον Γιουγκοσλάβο Τόμισλαβ Ίβκοβιτς να του πιάνει το πέναλτι. Το τελευταίο πέναλτι των Γιουγκοσλάβων, η Αργεντινή είναι με την πλάτη στο τοίχο, όμως ο  Γκοικοετσέα αποκρούει το κτύπημα του Μπρνοβιτς σώζοντας τη τιμή του Μαραντόνα (ο οποίος αργότερα του φιλάει τα χέρια) ενώ στη συνέχεια αποκρούει και το πέναλτι του άλλου γνωστού μας Φάρουκ Χατζιμπεγκιτς και η Αργεντινή προχωράει στον ημιτελικό της Νάπολης όπου εκεί θα βρει αντίπαλο την Ιταλία.

Μετά το ματς με την Γιουγκοσλαβία, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα απευθύνεται ανοιχτά στους Ναπολιτάνους θυμίζοντας τους ότι "...... Στην Ιταλία, συχνά ο βιομηχανικός βορράς και η πολιτική δύναμη σας θεωρούν Νότιους ή και ξένους. Ένα πράγμα να θυμόσαστε, ότι εγώ είμαι μαζί σας 365 μέρες το χρόνο ενώ η Ιταλία σας δίνει σημασία μόνο μια μέρα, ξεχνώντας της υπόλοιπες 364"!

Η απάντηση τον Ναπολιτάνων στα πανό στο στάδιο ήταν "Μαραντόνα! η Νάπολη σε αγαπά αλλά είμαστε Ιταλοί!"

Ενώ ο Μαραντόνα μόλις είχε ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας»!

Νωρίς στο ματς ο συνήθης ύποπτος Σαλβατόρε Σκιλάτσι σκοράρει μετά από ένα ριμπάουντ όταν η μπάλα σε πρώτη φάση απομακρύνεται από τον Γκοικοετσέα και η Ιταλία από το 16ο λεπτό προηγείται 1-0. Προς το τέλος του ημιχρόνου, μετά από μια διαγώνια σέντρα του Μαραντόνα, ο Κανίγια προλαβαίνει την έξοδο του Βάλτερ Ζένγκα και με κεφάλια ισοφαρίζει 1-1. 

Είναι το πρώτο και έμελλε να είναι και το τελευταίο γκολ που δέχτηκαν οι Ιταλοί!

Η Αργεντινή πάει το ματς στην παράταση και όπως αναμενόταν ο Σερτζιο Γκοικοετσέα νικάει τους Ιταλούς και συγκεκριμένα τους Μπέρτι και Ντοναντόνι και χωρίς να πείθει από το πουθενά, όπως και στο προηγούμενο Μουντιάλ,  είναι πάλι στον τελικό!

Πάντα στα ματς Γερμανίας - Αγγλίας ο τύπος έχει να ασχοληθεί! 

Είναι ο πόλεμος αλλά είναι και ο τελικός του 1966!

Δεν υπήρχαν φαβορί πριν το ματς. Οι Γερμανοί όμως σκοράρουν μετά από εκτέλεση φάουλ όταν το σουτ του Μπρέμνε κάνει "καραμπόλα" στο τοίχος και παίρνει μια περίεργη τροχιά κρεμώντας έτσι τον Πίτερ Σίλτον! Οι Εγγλέζοι πιέζουν αμέσως και φτάνουν στην ισοφάριση με το γκολ του Λίνεκερ. Μόνο αυτά ήταν τα αξιοσημείωτα του ματς και έτσι, και αυτός ο ημιτελικός πάει στην παράταση και μετά στα πέναλτι.

Οι Γερμανοί όμως από τον χαμένο τελικό με την Τσεχοσλοβακία το 1976 δεν χάνουν στα πέναλτι, άλλωστε...... δεν έχουν χάσει ακόμη!

Ο Στιούαρτ Πιρς πρώτα βλέπει το σουτ του να καταλήγει στο δοκάρι και μετά ο Ίλγνερ να απομακρύνει με το πόδι το πέναλτι του Κρις Ουόντλ!

Τότε, όταν όλα είχαν τελειώσει, ο Λίνεκερ ερωτώμενος από τους δημοσιογράφους δήλωσε "Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι έντεκα εναντίον έντεκα που ότι και να γίνεται, στο τέλος νικούν πάντα οι Γερμανοί"!

Η Δυτική Γερμανία είναι στον τελικό και για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο και θα έχουν για δεύτερη συνεχόμενη φορά το ίδιο αντίπαλο φιναλίστ!

Στον μικρό τελικό η Ιταλία χωρίς καθόλου να το χαίρεται κέρδισε 2-1 την Αγγλία και ο Σαλβατόρε Σκιλάτσι με γκολ και σε αυτό το ματς αλλά συνολικά με το ρεκόρ 6 γκολ/6 ματς αναδείχτηκε ο τοπ σκόρερ του τουρνουά.

Ρώμη 1990

Είναι μάλλον ο πτωχότερος τελικός από ποτέ!

Οι Δυτική Γερμανία και η Αργεντινή πρόσεχαν μόνο να μην δεχτούν γκολ. Η Αργεντινή ήθελε οπωσδήποτε να πάει το ματς στα πέναλτι. Για τον σκοπό αυτό, θυσιάζει ένα παίκτη, τον Μονζόν με κόκκινη κάρτα για σκληρό παιχνίδι. Παραλίγο να τα καταφέρει... Μόνο που πέντε λεπτά πριν τη λήξη ο διαιτητής Εντγκάρντο Κόντεσαλ ανακαλύπτει πέναλτι σε πέσιμο του Ρούντι Φέλερ από τον Ρομπέρτο Σενσίνι! 

Τα μάτια όλων είναι πάνω στον Σερτζιο Γκοικοετσέα της Αργεντινής ο οποίος είναι ανέκφραστος!

Ο Μπρέμνε υποχρεωμένος να σουτάρει με μαθητική ακρίβεια στην γωνία τα καταφέρνει! Αμφιβάλω ότι, αν η μπάλα θα ήταν μπίλια μπιλιάρδου, κανείς με την στέκα δεν θα μπορούσε να τη πάει με τόση ακρίβεια στην γωνία που το "καταραμένο" χέρι από πολλούς του Γοικοετσέα δεν θα έφτανε!

Λίγο αργότερα και ο Ντεζότι θα δει τη δεύτερη κίτρινη για σκληρό παιχνίδι επίσης αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα...

Η Γερμανία, μετά από δυο χαμένους τελικούς το 1982 και το 1986, στον τρίτο γίνεται Πρωταθλήτρια Κόσμου. 

Λίγοι θυμούνται το Ματέους να σηκώνει το Κύπελλο! Οι περισσότεροι θυμούνται τα δάκρυα του Μαραντόνα!

Έτσι, μετά από ένα μήνα και πολύ κακό ποδόσφαιρο στους δυο ημιτελικούς και τον τελικό, υπό το φως μιας ωραίας πανσέληνου, τη λάμψη από τους προβολείς του "Olimpico" και την απερίγραπτη χαρά τον Γερμανών,  το Μουντιάλ της Ιταλίας τελειώνει με τα δάκρυα του Μαραντόνα!

Ο Λόταρ Ματέους ήταν η εικόνα του τουρνουά αλλά η πραγματική ήρωες ήταν κάποιοι  άγνωστοι...

Οι Σαλβατόρε Σκιλάτσι, Ροζέ Μιλά και ο Αργεντινός Σέρτζιο Γκοικοετσέα!

Για πρώτη φορά, το κακό ποδόσφαιρο είχε νικήσει! Μάλιστα στην χώρα του αντιποδόσφαιρου, του "Katenacio" αλλά και του ωραίου Γούστου!

"Αφιερωμένο στον πολύ καλό μου φίλο, πρώην συμπαίχτη και προπονητή Σπύρο Ζερβό και στον Οδυσσέα Ιθάκης"