Γράφει:ο Αrian Muraj |
Με την πρώτη ματιά είναι απλά μια απονομή και μάλιστα, κάποιες
φορές φέρνει τίτλο "Απονομή διακρίσεων". Υπάρχει μια αλήθεια όμως και
στην αλήθεια δίνει αξία μόνο ο χρόνος.
Ότι, ο Οδυσσέας, από τη στιγμή που έπρεπε να σηκώσει αυτό το
τρόπαιο πέρυσι έως τώρα που τελικά πραγματοποιήθηκε η απονομή, έδειξε ότι το
άξιζε με το παραπάνω. Ξέρετε, αυτό το κύπελλο, πλέον, παίρνει περισσότερη αξία!
Γιατί για δυο ποδοσφαιρικές σεζόν, τελειώνοντας πέρυσι ως πρωταθλητής Β’
κατηγορίας σε μια μεγάλη γιορτή μαζί με τα πολλά παιδιά, το να βρίσκεσαι φέτος
στο γήπεδο του Δημοτικού Σταδίου του Βαθιού, και να το γιορτάζει πάλι μαζί με
τα παιδιά αλλά αυτή τη φορά ως δυο ομάδες του ίδιου συλλόγου, αυτό λέει πολλά!
Το να τελειώνεις ως πρωταθλητής στην Β’ την περσινή σεζόν με νίκη
4-1 επί του Παπυργιακού στο Σταυρό και να κάνεις το ίδιο την φετινή στην Α’ με
νίκη 4-3 επί του Α.Ο.Κ.Ι.. Αυτό λέει πάρα πολλά και φυσικά δεν εννοούμε την
ίδια δυναμική στο σκοράρισμα, τα τέσσερα γκολ είτε με τη μια, είτε με την άλλη
ομάδα! Ο Οδυσσέας, έχει μεγαλώσει πάρα πολύ. Και αυτή η διαφορά στην ιστορία
του, συνέβη αυτά τα δυο τελευταία χρόνια. Και το κύπελλο αυτό αξίζει ακριβώς
για την απίστευτη δουλειά που έχει γίνει αυτά τα δυο χρόνια, για το αποτέλεσμα
προσπαθειών που έφεραν τον Οδυσσέα μέχρι εδώ.
Με την πρώτη ματιά, δεν είναι πάρα μόνο μια απονομή, ενός τίτλου
που σίγουρα δεν συγκρίνεται με αυτό της Α’ κατηγορίας και μάλιστα
καθυστερημένα. Με την πρώτη ματιά, ένα κύπελλο, δεν είναι δα και από την
U.E.F.A. και το βάρος σε χρυσό η ασήμι και προπαντός, για έναν που δεν
πολυκαταλαβαίνει, δεν είναι πάρα μόνο ένα αντικείμενο πάντα το ίδιο. Ανοιχτό
στο πάνω μέρος για να χωράει κάτι μέσα. Για αυτό λέγεται κύπελλο. Εγώ ο
αισιόδοξος όμως, μπορώ να δώσω ζωή σε ένα αντικείμενο με την πένα! Το κάνω για
αυτούς που στο "αντικείμενο" αυτό, βλέπουν να εκφράζονται η δουλειά
και τα όνειρα γενιών, αλλά και ως πρωταθλητές όχι μόνο στο ποδόσφαιρο.
Μέσα σε αυτό το κύπελλο χωράνε πάρα πολλές
μνήμες, πικρές και χαρούμενες ιστορίες πέρυσι και φέτος. Είναι ένα κύπελλο που
δικαιωματικά ανήκει στην πιο χαμογελαστή ομάδα παρόλο τις κάποιες αδικίες.
Είναι ένα κύπελλο το οποίο, παρ' όλη την μιζέρια της εποχής στην
οποία ζούμε, αφιερώνεται στην μια από τις δυο πρωταθλήτριες στα έξοδα μόνο και
μόνο για το ποδόσφαιρο. Η άλλη είναι η Πρόοδος» και ως εκ τούτου, το κύπελλο
δίνεται μέσω του Οδυσσέα σε όλη την Ιθάκη! Τελικά, είναι το κύπελλο που αξίζουμε
για τις ατελείωτες προσπάθειες σε πολλά επίπεδα από την ίδρυση της ομάδας έως
σήμερα! Και σαν αποτέλεσμα ο Οδυσσέας έχει μεγαλώσει πολύ σαν σύλλογος. Η Ιθάκη
επίσης έχει μεγαλώσει πάρα πολύ ποδοσφαιρικά και συνεχίζει να μεγαλώνει.
Στατιστικά και μη.
Τα μετάλλια ήταν λίγα αλλά, στον Οδυσσέα, ο
κάθε άνθρωπος που βοηθάει με οποιοδήποτε τρόπο, δικαιούται ένα μετάλλιο και ως
εκ τούτου, δεν μπορεί να δοθούν για μια ολόκληρη κοινωνία!
Η εορτή στήθηκε από πέρυσι στο Σταυρό
πανηγυρίζοντας με τα μικρά παιδιά και συνεχίστηκε φέτος στο Βαθύ, πάλι με ίδια.
Αλλά αυτή τη φορά σαν ποδοσφαιριστές του «μικρού» Οδυσσέα.
Πέρυσι ο Παναγιώτης Κουτσουβέλης, τελείωσε
σαν πρώτος σκόρερ και για αυτό παρέλαβε και το αντίστοιχο βραβείο, φέτος, που
συνεχίζει να είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας και στην Α’.
Παίρνοντας το τρόπαιο από τον πρόεδρο της
Ε.Π.Σ.Κ.Ι. κ. Μαζαράκη, και υψώνοντας το στον ουρανό, ο αρχηγός της ομάδας
Νίκος Προσαλέντης εξέφρασε τη δικαίωση ενός μικρού συλλόγου για όλες τις θυσίες
που κάνει για να μπορεί να προσφέρει χαρά στην κοινωνία και μέσω του αθλήματος
να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά.
Ακολούθησε η απερίγραπτη χαρά που οι πατεράδες, Προσαλέντης,
Φατούρος, Μαλιακρίδας και Μαρούδας γιόρτασαν με τα παιδιά τους, ποδοσφαιριστές
του ίδιου συλλόγου.
Ο Δήμαρχος και ταυτόχρονα ο πρόεδρος της
Προόδου, ο Διονύσης Στανίτσας, παρέλαβε την τιμητική πλακέτα για την προσφορά
του στο ποδόσφαιρο. Αυτός ο άνθρωπος, ουκ λίγα έχει προσφέρει στο τοπικό
ποδόσφαιρο. Δικαιωματικά του ανήκει αυτή η πλακέτα όπως και στην ομάδα του, την
Πρόοδο.
Μάλιστα, όλα αυτά, στην ανάπαυλα του αγώνα
των μικρών Προόδου - Οδυσσέα.
Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι ήταν ένα πολύ
ωραίο απόγευμα το οποίο ο Θεός του ποδοσφαίρου, αποφάσισε να αφιερώσει στην
Ιθάκη και εδώ που τα λέμε, δεν είναι η εύνοια του. Απλά, δικαιωματικά, κάποιες
αξέχαστες όμορφες ποδοσφαιρικές στιγμές, ανήκουν στην Ιθάκη!
Όπως και αυτό το κύπελλο!
Αισθητή ήταν η απουσία του Σπύρου Ζερβού της ψυχής της ομάδας ο οποίος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην απονομή.
Αισθητή ήταν η απουσία του Σπύρου Ζερβού της ψυχής της ομάδας ο οποίος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην απονομή.
ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΝΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου