Πολλά τα προβλήματα στα γήπεδα της Κεφαλονιάς λίγο πριν ξεκινήσει η σεζόν

Πλησιάζει η νέα ποδοσφαιρική χρονιά και το sportsthea θα προσπαθήσει να αναδείξει τα προβλήματα αλλά και σε τι κατάσταση βρίσκονται τα γήπεδα της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, πόσο έτοιμα θα είναι και περισσότερο, ποια, για να φιλοξενήσουν τους αγώνες των τοπικών πρωταθλημάτων αλλά και του κυπέλλου της Ε.Π.Σ.Κ.Ι.

Το μεγάλο ερώτημα είναι και παραμένει το Δ.Α.Κ. Αργοστολίου. Θα γίνει κάτι; Θα υλοποιηθούν οι κατά καιρούς υποσχέσεις; Τίποτα δεν είναι σίγουρο για το γήπεδο της πρωτεύουσας (λέγεται ότι είναι έτοιμο να χρηματοδοτηθεί το συγκεκριμένο έργο... Μακάρι)! Αλλά και αυτά της Σάμης (ένα από τα λιγοστά που φαίνεται ότι θα είναι έτοιμο για χρήση και με συνθετικό πλέον χλοοτάπητα τελευταίας γενιάς)! Όπως μάλιστα μας ενημέρωσε ο αντιπεριφερειάρχης κ. Π. Δρακουλόγκωνας, πολύ σύντομα θα εγκατασταθεί το συνεργείο για την τοποθέτηση του τάπητα. 
Οι Κεραμειές με πολλά προβλήματα φαίνεται ότι θα σηκώσουν και πάλι το βάρος των περισσοτέρων αγώνων, όμως απαιτεί άμεση συντήρηση μήπως σωθεί κάτι από αυτό.
Τα Τζανάτα με ένα γήπεδο και αυτό με ανάλογα προβλήματα στον αγωνιστικό χώρο, χρειάζεται άμεσα συντήρηση πριν καταστραφεί ολοκληρωτικά. Είναι το άλλο γήπεδο στο νησί που διαθέτει φυσικό τάπητα. 

Στο Βαθύ θα λέγαμε ότι είναι σε καλή κατάσταση, ενώ το ξερό του Σταυρού και φέτος θα χρησιμοποιηθεί σαν προπονητήριο του τοπικού Οδυσσέα. 
Στην Έρυσσο γίνεται μια προσπάθεια να τοποθετηθούν αποδυτήρια ώστε να το χρησιμοποιήσει η Έρυσσος σαν έδρα στο πρωτάθλημα της Β’ τοπικής κατηγορίας.

Τέλος το Ενωσιακό με πολύ επιβαρυμένο τον αγωνιστικό του χώρο, μάλλον δεν φαίνεται από πρώτη ματιά ικανό να φιλοξενήσει αγώνες φέτος. Θα χρειαστεί να γίνει άμεσα η σχετική και αναγκαία συντήρηση του, κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες μας θα πραγματοποιηθεί.

Εμείς από εδώ κρούουμε τον «κώδωνα του κινδύνου» και οι υπεύθυνοι, ιδιαίτερα από την πλευρά του Δήμου, θα πρέπει να το δουν σοβαρά το θέμα, γιατί μιλάμε για αθλητισμό νεολαία και παιδιά και να δείξουν το ανάλογο ενδιαφέρον, σε ένα άθλημα που τα τελευταία χρόνια οι χώροι που το φιλοξενούν είναι παραμελημένοι και οπωσδήποτε πριν αρχίσουν πάλι τα περυσινά προβλήματα με τα γνωστά "λαϊκά δικαστήρια" και οι ομάδες ξαναβρεθούν στο ίδιο αδιέξοδο!

Αρχή σήμερα θα κάνουμε με τον Άγιο Αντώνη του Ληξουριού. Το ένα από τα δυο γήπεδα που διαθέτουν φυσικό τάπητα. Φέτος θα φιλοξενήσει δυο ομάδες οι οποίες και αγωνίζονται στην Α’ κατηγορία. Τον ιστορικό Παλληξουριακό και τον «νεοφώτιστο» Εθνικό Κεφαλονιάς.

Ληξούρι ανταπόκριση:

To γήπεδο του Αγίου Αντωνίου βρίσκεται σε αρκετά καλή κατάσταση τηρουμένων των συνθηκών.

Ποτίζεται και φροντίζεται γενικά σε καθημερινή βάση από τον υπεύθυνο που έχει οριστεί για την συντήρηση του.

Ευελπιστούμε άπαντες ότι δεν θα προκύψει κάτι ούτως ώστε το γήπεδο να μην βρίσκεται σε καλή κατάσταση με την έναρξη της σεζόν.

Τώρα, από εκεί και πέρα, η δυσκολία που προκύπτει για τις δύο ομάδες του Ληξουριού έχει να κάνει με την έλλειψη κατάλληλου βοηθητικού γηπέδου ώστε η συντήρηση του φυσικού χλοοτάπητα να εξελίσσεται με ομαλότητα κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου.

Κι αν "το βοηθητικό" φαντάζει περιττή πολυτέλεια σε κάποιον τρίτο, τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς: το υπάρχον είναι με ξερό χώμα, το 5χ5 έχει φθορές ενώ ο χρόνος που επιτρέπεται οι ομάδες να κάνουν χρήση του κυρίως γηπέδου είναι ελάχιστος (σωστά μεν).

Η αλήθεια είναι ότι από την μεριά του Δήμου καταβάλλονται κάποιες προσπάθειες ώστε να βρεθεί μια λύση για το βοηθητικό αλλά προσκρούουν στο...... δυσκοίλιο σύστημα των δημόσιων έργων, δαπανών κ.τ.λ.

Και οι δυο τοπικές ομάδες όπως κι όσο μπορούν προσπαθούν να συνεισφέρουν στην διατήρηση μιας αξιοπρεπούς κατάστασης τόσο του χλοοτάπητα όσο και του ευρύτερου χώρου του γηπέδου που, όμως, χρειάζεται μια παραπάνω φροντίδα (περίπτωση ανάπτυξης χωματερής).

Και ο Παλληξουριακός και ο Εθνικός καταβάλλουν τα τελευταία χρόνια αξιέπαινη προσπάθεια στον χώρο του τοπικού ποδοσφαίρου έχοντας έγνοια για την ανάπτυξη του και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους, αλλά "το γήπεδο" αποτελεί νούμερο ένα παράγοντα παρακίνησης ενός νέου παιδιού για να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο ως ομαδικό άθλημα.

Και το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι ομάδες του Αργοστολιού. Το γνωρίζουμε και το συμμεριζόμαστε. Είναι ένα ζήτημα που δεν πρέπει να μας απασχολεί κοντόφθαλμα. Δεν χωράνε "εμείς" - "εσείς" ή "εδώ" - "απέναντι".

Είναι ένα ζήτημα που αφορά το τοπικό ποδόσφαιρο στο σύνολο του. Χρειάζεται συνεχής πίεση και κοινή συνισταμένη.

Το ποδόσφαιρο είναι το "λαοφιλές", αλλά τα παιδιά πηγαίνουν στο μπάσκετ. Δεν θα γίνουν όλοι ποδοσφαιριστές, αλίμονο. Πρέπει -και σωστά- να πάνε και στο μπάσκετ. Που και εκεί η συντήρηση των γηπέδων δεν είναι δεδομένη, αλλά το πλεονέκτημα του "κλειστού χώρου" γέρνει ευνοϊκά την πλάστιγγα στην απόφαση ενός γονιού: πόσο εύκολα θα στείλει κάποιος τον 5χρονο παιδί του να κάνει προπόνηση σε ένα ξερό γήπεδο ή σε ένα διαλυμένο συνθετικό χλοοτάπητα;

Και για να προλάβω την ερώτηση "μα καλά, δεν έχουμε δρόμους, λιμάνια και σχολεία, γήπεδα θα φτιάξουμε..;", πρέπει συγχρόνως να προσπαθήσουμε για όλα: και υποδομές και εγκαταστάσεις και σχολεία και πολιτισμό και άθληση.