Σπ. Αποστολάτος.... Το πιο όμορφο ταξίδι έφθασε στο τέλος του

Πέρασαν 23 ολόκληρα χρόνια από την στιγμή που πέρασα για πρώτη φορά την πόρτα των αποδυτηρίων της ομάδας που μετέπειτα αγάπησα μερικές φορές περισσότερο και από την οικογένειά μου, της ΕΙΚΟΣΙΜΙΑΣ.

Σαν πιτσιρικάς είχα την τύχη να έχω έναν από τους καλύτερους προπονητές που υπήρχαν στην Κεφαλονιά, τον Νίκο Κορσιάνο, ο οποίος μας έμαθε να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να δείχνουμε αμέριστο σεβασμό στους συμπαίχτες μας και τους αντιπάλους, γεγονός που συνέβαλλε τα μέγιστα ώστε να δεθεί εκείνη η γεμάτη ταλέντο φουρνιά και να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια.

Το 2005 όταν ήρθε ο Δημήτρης Ζησιμάτος σε μία δύσκολη στιγμή για την ομάδα, όλοι τον είδαμε με καχυποψία διότι ήταν πολύ κοντά μας ηλικιακά και δεν είχε ξαναδουλέψει ως προπονητής.

Κι όμως αποδείχτηκε ότι ήταν ικανότατος και κατάφερε με τις γνώσεις του και τις ικανότητές του να δημιουργήσει, χρησιμοποιώντας τη μαγιά που υπήρχε, μία ομάδα που έμελλε να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια στο τοπικό ποδόσφαιρο.

Συνέπεια όλων αυτών ήταν η ομάδα να κατακτήσει 3 πρωταθλήματα 'Α Κατηγορίας, 1 κύπελλο και να έχει μία συμμετοχή στην Δ' Εθνική.

Όλα αυτά χωρίς ουσιαστικούς πόρους, μόνο με το μεράκι και το ταλέντο όσων συμμετείχαν.

Δυστυχώς όμως στη ζωή όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και για μένα νομίζω είναι η καλύτερη στιγμή να αποχωρήσω από την αγαπημένη μου ομάδα ως πρωταθλητής και γεμάτος για όλα αυτά που έζησα.

Δεν μετανιώνω ούτε μία στιγμή για ότι κι αν στερήθηκα διότι όλο αυτό με γέμιζε με χαρά και πραγματικά κάποιους από τους συμπαίχτες μου τους θεωρώ οικογένειά μου.

Θα είμαι πάντα «στρατιώτης» της ομάδας και όποτε μου ζητηθεί θα είμαι πάντα εκεί για να βοηθήσω από όποιο πόστο χρειαστεί.

Εύχομαι η προσπάθεια που γίνεται ώστε να αγωνιστεί στην Γ' Εθνική να έχει αίσιο τέλος και να την καμαρώσουμε όλοι του χρόνου στην μεγάλη κατηγορία.

Ευχαριστώ για όλα, πάντα πιστός, πάντα περήφανος που υπήρξα αρχηγός σε αυτήν την ομάδα.

Αποστολάτος Σπύρος