«Έφυγε» ο γιατρός Νίκος Ραζής: Το αντίο του Ν. Γιαννόπουλου σ’ έναν εξαιρετικό γιατρό κι έναν καλό φίλο

Τον γνώρισα το καλοκαίρι του 1995 από τον Βαγγέλη Κεκάτο στις προετοιμασίες του Διεθνούς Συμποσίου Φυσιατρικής και Φυσικοθεραπείας.

Εξαιρετικός άνθρωπος. Χαμογελαστός. Εγκάρδιος. Κεφαλονίτης "παλαιάς κοπής" θα τολμούσα να πω.

Με τίμησε με τη φιλία και την εκτίμησή του. Έβλεπε σε μένα τόσο τον Κεφαλονίτη, όσο και τον Αχαιό.

Κι ο ίδιος έτσι ένιωθε πιθανότατα.

Βέρος Αργοστολιώτης, που η ρότα της ζωής τον οδήγησε σε άλλες Πολιτείες: Νάπολη - Αλεξανδρούπολη - Σουφλί - Καλάβρυτα...

Η αγάπη του για το νησί δεδομένη. Ερχόταν όσο πιο τακτικά μπορούσε, για να δει την οικογένειά του και καλούς φίλους.

Δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά - και διέπρεψε - στην Αχαΐα και ειδικά στα Καλάβρυτα.

Εκτός από την Ιατρική, αγάπησε τον Αθλητισμό, το Σκάκι, τον Πολιτισμό και όχι μόνο.

Υπήρξε συγγραφέας 17 βιβλίων, τιμήθηκε από διάφορους φορείς της Ιατρικής Κοινότητας και της Πολιτιστικής ζωής του τόπου.

Υπήρξε εισηγητής, αλλά και διοργανωτής Ιατρικών Συνεδρίων και Ημερίδων.

Έχοντας την Κεφαλονιά στην καρδιά του διετέλεσε Αντιπρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο των Κεφαλλήνων στα Καλάβρυτα.

Ήταν πάντα κοντά στην Εκπαίδευση, αλλά και στη Θρησκεία, με πολλές και διάφορες δράσεις.

Συνεργαστήκαμε επί οκτώ συναπτά έτη(1995-2003) στα Διεθνή Συμπόσια Φυσιατρικής-Φυσικοθεραπείας στο Αργοστόλι.

Ήταν πάντα ευγενής – καταδεκτικός - διακριτικός...

Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι, κάπως πρόωρα, στα 69 του χρόνια. Αναμφίβολα είναι σημαντική η απώλειά του.

Θα ήθελα να εκφράσω τα συλλυπητήρια μου σε όλους τους οικείους του.