Ο Πατέρας με τα δυο παιδιά του συμπαίκτες στην ίδια ομάδα, τον Οδυσσέα Ιθάκης

Το ποδόσφαιρο δεν ονομάστηκε τυχαία ο «Βασιλιάς» των σπορ.

Ούτε τυχαίο ότι το παρακολουθούν και το στηρίζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.

Είναι ένα σπορ, που δεν μπορεί ποτέ να σε αφήσει αδιάφορο. Χαρές, λύπες, συγκινήσεις, αγωνία, δύναμη, πάθος, φιλίες, εντάσεις, καλές στιγμές, συνθέτουν ένα υπέροχο πάζλ που το κάνουν μοναδικό.

Οικογένεια Προσαλέντη εν έτει 2023

Εκεί, θα βρεις χιλιάδες πράγματα που αξίζουν να αναφερθείς, να προβάλεις, είτε για τη μοναδικότητα τους, είτε γιατί σε προκαλεί το ίδιο το γεγονός.

Όπως συμβαίνει παντού, έτσι και στο δικό μας ποδόσφαιρο με τα καλά του και τα αρνητικά του, μπορείς να αντλήσεις στοιχεία μοναδικά. Στοιχεία που φέρνουν συγκίνηση, χαρά και ενθουσιασμό.

Ο λόγος, για μια ποδοσφαιρική κατ’ εξοχήν οικογένεια της Ιθάκης. Την ξεχωριστή οικογένεια Προσαλέντη.

Σίγουρα στον Οδυσσέα Ιθάκης υπάρχει ένα γεγονός αξιοπρόσεkτο όσο και σπάνιο, όπου αυτή την στιγμή αγωνίζονται ως συμπαίκτες δυο γενιές ποδοσφαιριστών, ενώ ολόκληρη η οικογένεια με αγάπη και μεράκι προσφέρει στην ομάδα από διάφορες θέσεις.

Μιλάμε για την οικογένεια Προσαλέντη, που εκτός τις υπηρεσίες της σε αυτή (αγωνιστικές – διοικητικές) προσφέρει και ήθος, δίνοντας το καλό παράδειγμα σε όσους ασχολούνται με το άθλημα και ιδιαίτερα το Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Ο κ. Γιώργος, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και πρώην προπονητής στην ομάδα της καρδιάς του, τον Οδυσσέα της Ιθάκης, προσφέρει πλέον τις υπηρεσίες του από το πόστο του ταμία, ενώ δεν χάνει αγώνα στο γήπεδο του Σταυρού.

Ο γιος του Νίκος, σε ηλικία που άλλοι θα έπαιζαν τάβλι στο καφενείο του χωριού τους, αυτός τάχει βάλει με το χρόνο και τον έχει νικήσει, αφού πλέον στα 50 του, αγωνίζεται βασικός και αναντικατάστατος, αρχηγός στην ομάδα που ξεκίνησε πριν από 34 χρόνια!!

Και όχι μόνο αγωνίζεται, αλλά σε κάθε παιχνίδι «γράφοντας» πολλά χιλιόμετρα, κάνει τη διαφορά στον αγωνιστικό χώρο και είναι από τους κορυφαίους κάθε φορά.

Ιστορική φώτο ο Γ. Προσαλέντης 3ος από αριστερά

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Νίκος θα μπορούσε να έχει παίξει σε υψηλό επίπεδο και φυσικά εκτός Νομού, αφού διαθέτει πολλά στοιχεία, τεχνική, δύναμη, ταχύτητα, φυσική κατάσταση, που τον κάνουν διαφορετικό.

Μέχρι εδώ όλα καλά, η συνέχεια όμως είναι αυτή που μας κέντρισε το ενδιαφέρον και μας έδωσε την έμπνευση να γράψουμε αυτό το μικρό για όλη την οικογένεια αφιέρωμα.

Την περασμένη λοιπόν Κυριακή, στο Δημοτικό Στάδιο Σταυρού και στο παιχνίδι για τα playoffs του πρωταθλήματος Β’ κατηγορίας, ο Νικόλας, όχι μόνο διέπρεψε και πάλι, αλλά σε μία ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή, βρέθηκε να αγωνίζεται δίπλα στα δύο του «βλαστάρια», τον Γιώργο και τον Παναγιώτη και σίγουρα η συγκίνηση του, έδειχνε την ευτυχία της στιγμής.

Παρόν, εκτός από τους τρεις «κιτρινόμαυρους» ποδοσφαιριστές, ο πατέρας - παππούς Γιώργος, η γιαγιά η κυρά Ολυμπία, ένας γλυκύτατος  άνθρωπος και οικογενειάρχης, η οποία στηρίζει όλη την προσπάθεια των παιδιών και της ομάδας γενικότερα, την οποία ακολουθεί παντού και προσφέρει βοηθώντας την γραμματειακή υποστήριξη, ενώ συνοδεύει την αποστολή κυρίως των Ακαδημιών.

Μαζί και η σύζυγος του Νικόλα η κ. Δήμητρα Ζερβού, η οποία εκτός του ότι, προσφέρει στην ομάδα της, εδώ και πολλά χρόνια σαν μέλος του Δ.Σ., είναι εκλεγμένη και στο νέο Δ.Σ. της Ε.Π.Σ.Κ.Ι., στην θέση της Β’ αντιπροέδρου.

Όλοι μας καμαρώνουμε και χαιρόμαστε για μια οικογένεια πρότυπο.

Παλαιότερη φώτο του Οδυσσέα
με προπονητή τον Γ. Προσαλέντη

Μα περισσότερο από όλους καμαρώνει ο Νικόλας με τη Δήμητρα, έχοντας τα «αστέρια» τους δεξιά και αριστερά τους, αλλά και οι ευτυχισμένοι παππούδες-γιαγιάδες!

Μη μου πείτε ότι η ιστορία μας δεν σας εντυπωσίασε ή τουλάχιστον αυτούς που τους ήταν άγνωστη.

Παλαιότερα το ίδιο είχε συμβεί και με τις οικογένειες των Μιχάλη Μπαζάρογλου (έπαιξε συμπαίκτης με τα παιδιά του Περικλή και Θανάση στον Α.Ο. Λειβαθώ), αλλά και σε αυτή του Γιάννη Μπάμπη σε μια ίδια περίπτωση στον Π.Α.Ο. Κεφαλονιάς!

Παρακάτω φιλοξενούμε δηλώσεις που ευγενικά μας παραχώρησε η οικογένεια και ο προπονητής του Οδυσσέα.

Δείτε τι μας είπαν, αρχικά η κ. Ολυμπία, η οποία μίλησε εκ μέρους και του κ. Γιώργου που απουσίαζε και δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε με τον ίδιο:

Ποιος είναι ο Γιώργος Προσαλέντης του Νικολάου μας αναφέρει η σύζυγος του κ. Ολυμπία.

Κύρια Ολυμπία, πείτε μας λίγα λόγια για τον κ. Γιώργο προκειμένου οι αναγνώστες μας να τον γνωρίσουν καλύτερα.

«Ο Γιώργος από πολύ νεαρός ασχολείτο με το ποδόσφαιρο. Στην αρχή αγωνίστηκε σε κάποιες ομάδες στην Αθήνα.

Στη συνέχεια, αφού επιστρέψαμε στο νησί για μόνιμη εγκατάσταση το 1978 και με την δημιουργία της Ε.Π.Σ.Κ.Ι., ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη της ομάδας του Οδυσσέα, μαζί με τον αείμνηστο Νίκο Ραυτόπουλο.

Στην αρχή μάλιστα έπαιξε για λίγο και παράλληλα μέχρι το 1990 ήταν προπονητής της.

Διετέλεσε αντιπρόεδρος και συνεχίζει να προσφέρει από τη θέση του ταμία.

Στη συνέχεια επιστρέψαμε και πάλι στην Αθήνα και όταν γυρίσαμε ασχολήθηκε και πάλι, όχι όμως όπως τώρα.

Γ. Προσαλέντης με τη φανέλα
του Οδυσσέα

Ο Γιώργος ανέκαθεν είχε πάθος με την ομάδα του Οδυσσέα.

Έδειχνε πολύ βάρος στα νέα παιδιά και προσπαθούσε να τα προωθήσει στη μεγάλη ομάδα του Οδυσσέα.»

Όταν επιστρέψατε στην Ιθάκη τη φανέλα του Οδυσσέα φορούσε πλέον ο γιός σας ο Νίκος;

Ο Νίκος με το που έκλεισε τα 16 και συγκεκριμένα το 1989, έπαιξε στην ομάδα βασικός με προπονητή τον πατέρα του και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Ήταν ο ηγέτης της ομάδας, ο αρχηγός της και όταν ακόμη ήταν στην Αθήνα, τον καλούσε η ομάδα για τα παιχνίδια που έδινε στο τοπικό πρωτάθλημα.

Ακόμη και τώρα τα μικρότερα παιδιά τον σέβονται και τον βλέπουν σαν πατέρα τους και κάθε φορά η αγωνία τους είναι αν θα παίξει δίπλα τους.

Φαντάζομαι ότι και εσείς θα είσαστε στο πλευρό του αν κρίνω από τη σημερινή σας δραστηριότητα δίπλα στην ομάδα;

Ήμουνα πάντα στο πλευρό γενικά της ομάδας, έπλενα στολές και κάλτσες (γελώντας) εγώ!

Τώρα τι ακριβώς είστε στην ομάδα; Ποιος είναι ο ρόλος σας;

Βοηθάω στην γραμματειακή υποστήριξη, ενώ πάντα συνοδεύω την παιδική ομάδα από την ίδρυση της.

Να φανταστώ ότι είστε φανατική φίλαθλος του Οδυσσέα, μιας και τον ακολουθείται τόσο εντός, όσο και εκτός έδρας;

Θα έλεγα ναι. Υπάρχει ένα δέσιμο με αυτή την ομάδα. Δεν είναι μικρό πράγμα να έπαιξαν και να συνεχίζουν να παίζουν εκεί 4 μέλη από την οικογένεια μου.

Τώρα πάμε στο παιχνίδι της Κυριακής με αντίπαλο την Πρόοδο, εκεί που αγωνίστηκαν ο γιός σας και τα δύο εγγόνια σας.

Πως αισθανθήκατε όταν παρατάχθηκαν οι δύο ομάδες στο γήπεδο;

Όντως υπήρχε μια πολύ μεγάλη συγκίνηση, αφού έβλεπα το γιό μου με τα δύο εγγόνια μου να είναι συμπαίκτες. Ήταν ένα μοναδικό συναίσθημα.

Η 4αδα της οικογένειας στο Βαθύ

Πιστεύεται ότι ο Νίκος έχει αφήσει ιστορία στο ποδόσφαιρο του Νομού;

Ναι, το πιστεύω αυτό και δεν το λέω σαν μάνα.

Βλέπετε τα παιδιά του Νίκου να έχουν πάρει τα άριστα τεχνικά στοιχεία από τον πατέρα τους;

Πιστεύω πάρα πολλά. Τα γονίδια ακολουθούν πολλές γενιές και εύχομαι πραγματικά να φτάσουν στο επίπεδο του πατέρα τους και να τον ξεπεράσουν.

Για το Νίκο τι εύχεστε κ. Ολυμπία;

Εύχομαι να είναι υγιής να συνεχίσει να παίζει με τα παιδιά του και γιατί όχι και τα εγγόνια του.

Νίκος Προσαλέντης:

Νίκο, από πότε άρχισε να σου αρέσει το ποδόσφαιρο;

Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, δεν μπορώ να σας πω ακριβή χρονολογία, αλλά στο νηπιαγωγείο που πήγαινα και μάλλον λίγο πιο πριν.

Θυμάμαι όταν μέναμε Αθήνα στο μπαλκόνι της πολυκατοικίας θυμάμαι τον εαυτό μου με μια μπάλα να κλωτσάει πάνω στα σίδερα. Τότε πρέπει να ήμουν 2-3 ετών.

Μετά ερχόμενος στην Ιθάκη υπήρχε γήπεδο; Που παίζατε;

Γήπεδο υπήρχε μόνο στην πρωτεύουσα στο Βαθύ. Εμείς τότε παίζαμε στα χωράφια. Είχαμε διαμορφώσει κάποια πιο επίπεδα σε γηπεδάκια και εκεί παίζαμε καθημερινά.

Στον τοπικό Οδυσσέα πότε ξεκίνησες να αγωνίζεσαι;

Μόλις έκλεισα τα 16 (τότε έβγαινε στα 16) και μπορούσα να βγάλω δελτίο. Όμως τον Οδυσσέα τον παρακολουθούσα πολύ πριν αφού ο πατέρας μου Γιώργος ήταν προπονητής και με έπαιρνε μαζί του. Δεν έχανα παιχνίδι, αν έλειψα σε 1-2 αυτό οφειλόταν στην κακοκαιρία, μιας και η μετακίνηση μας τότε γινόταν με καΐκι.

Νίκος και Γ. Προσαλέντης στις παιδικές

Δηλαδή Νίκο και εσύ από κοντά με το καΐκι πήγαινες Κεφαλονιά;

Πάντα ήμουν μέσα. Μου άρεσε πολύ όλο αυτό και όπως σας είπα ποτέ δεν έχανα παιχνίδια.

Τελικά μετά το πρώτο παιχνίδι σου με τη φανέλα του Οδυσσέα έγινες βασικός;

Ναι - ναι όταν έβγαλα πρώτη φορά δελτίο ο Οδυσσέας τότε είχε φοβερή ομάδα και είχε πάρει το πρωτάθλημα στην Β’ κατηγορία, αν θυμάμαι καλά.

Στο πρώτο παιχνίδι πρέπει να πω ότι δεν ήμουν βασικός, αγωνίστηκα σαν αλλαγή και από τότε έγινα αναντικατάστατος.

Το πρώτο σου γκολ πότε το έβαλες;

Το πρώτο μου γκολ το πέτυχα απέναντι στον Ολυμπιακό Αργοστολίου στο γήπεδο του Βαθέως. Το έχω στο μυαλό μου σαν μια μακρινή εικόνα, αλλά αυτό ήταν το πρώτο μου γκολ!

Αυτή η χαρά του πρώτου σου γκολ μπορεί να συγκριθεί με κάτι άλλο;

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι. Πριν παίξω στον Οδυσσέα, επειδή ήμουν επιθετικός ποδοσφαιριστής, τις ίδιες συγκινήσεις τις είχα νοιώσει με την ομάδα του Λυκείου και με άλλες μικρές ομάδες που έπαιζα.

Πίστευα πάντα ότι είμαι ικανός να πετύχω κάποιο γκολ. Δεν ήταν η πρώτη φορά που θα έβαζα γκολ για να το σκεφτώ. Πάντα ήμουνα σίγουρος ότι θα το πετύχω. Το πρόβλημα μου ήταν όταν δεν πετύχαινα κάποιο.

Είχα την αυτοπεποίθηση του σκόρερ όταν έμπαινα στο γήπεδο.

Έχεις αγωνιστεί με κάποια άλλη, εκτός του Οδυσσέα, ομάδα;

Έχω παίξει σε αρκετές ομάδες, ακόμη και σε ανεξάρτητες, που δεν απαιτούσε η συμμετοχή σου δελτίο.

Παναγιώτης Προσαλέντης σε ηλικία 8 ετών

Μεταξύ των άλλων έχω αγωνιστεί στο Κυριάκι από τη Λειβαδιά, είχα δοκιμαστεί στον Απόλλωνα στα 25 (με είχε προτείνει ο Μπάμπης Τακούνας, τότε προπονητής του Ολυμπιακού Κεφαλονιάς), όπου μου είχαν κάνει πρόταση να ενταχθώ χωρίς συμβόλαιο.

Όμως, εκείνη την εποχή, λόγω εργασίας είχα χαράξει τον δρόμο μου και δεν θα άφηνα τη δουλειά μου για κάτι που δεν ήμουν σίγουρος.

Επίσης, μου είχε γίνει πρόταση από τα Ανωμερά Μυκόνου, που τότε έπαιζαν στη Δ’ Εθνική. Εκεί συμμετείχα σε ένα φιλικό και τους άρεσα αλλά και εκεί για τον ίδιο λόγο δεν υπέγραψα.

Γενικά είχα αρκετές προτάσεις, τόσο εκτός Νομού, αλλά και από την Κεφαλονιά.

Στην Κεφαλονιά αν θυμάμαι καλά ήταν ο Α.Ο.Κ.Ι.;

Εντάξει, δεν χρειάζεται να λέμε ομάδες. Ήταν αρκετές και συνήθως από αυτές που πρωταγωνιστούσαν.

Όμως ποτέ δεν δέχθηκα. Όχι γιατί είχα κάτι με αυτές τις ομάδες απλά για μένα η σκέψη να αφήσω την Ιθάκη και να πάω κάπου αλλού δεν μου ταίριαζε.

Ουσιαστικά το θέμα δεν το κυνήγησα, μιας και είχα τη δουλειά μου σε προτεραιότητα και με ικανοποιούσε η συμμετοχή μου στην ομάδα του Οδυσσέα.

Νικόλα, είσαι σχεδόν 50αρης και στο παιχνίδι με την Πρόοδο έπαιξες δίπλα στα δύο σου παιδιά, τον 20χρονο Γιώργο και τον 15χρονο Παναγιώτη.

Ήταν μια στιγμή που την περίμενες χρόνια;

Δεν πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να περιμένει να παίξει με τα δυο του παιδιά σε έναν αγώνα. Δεν μπορεί κάποιος από την αρχή να θεωρήσει ότι μπορεί να συμβεί αυτό και εγώ δεν το επεδίωξα, απλά συνέβη.

Όταν πρωτόπαιξα με τον μεγάλο μου γιο ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία, η οποία αν δεν έχει συμβεί σε κάποιον, δεν περιγράφεται.

Δεν μπορώ με λόγια να σας πω πως αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή.

Νίκος Προσαλέντης 2023

Όταν τελείωσε το παιχνίδι επειδή μας παρακολουθούσε και ο μικρός από την κερκίδα, που εκείνη τη χρονιά ήταν 7-8 ετών, όταν πήγαμε στο σπίτι μου έκανε την εξής ερώτηση. «Μπαμπά, θα μπορέσεις να παίξεις και μαζί μου στη μεγάλη ομάδα;» Του απάντησε τότε ναι θα μπορέσω, αν και πίστευα ότι έρχεται η ώρα να κρεμάσω τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια και δεν ήξερα αν θα παίξω την επόμενη χρονιά.

Όμως, για να μην τον απογοητεύσω, επειδή του άρεσε αυτό που είδε, του απάντησα θετικά, αν και δεν το πολυπίστευα, αφού θα έπρεπε να περάσουν κάποια χρόνια για να μπορέσει να μπει στη μεγάλη ομάδα.

Παρά ταύτα, η επιθυμία του μικρού έγινε πράξη και στο παιχνίδι της Κυριακής ήμασταν συμπαίκτες!

Επαναλαμβάνω ήταν κάτι το τρομερό, που δεν περιγράφεται με λόγια.

Αν ήθελες να κάνεις μια ευχή για τα παιδιά σου, πέραν από το να έχουν καλή υγεία, θα τους ευχόσουν να παίξουν μετά από κάποια χρόνια με τα δικά τους παιδιά και να νοιώσουν το συναίσθημα που έζησες και εσύ;

Ναι, θα τους το ευχόμουν, όπως και σε κάθε παιδί που αγαπάει το ποδόσφαιρο, να ζήσει μια τέτοια εμπειρία.

Για τα παιδιά μου θα σας πω ότι το ποδόσφαιρο είναι κάτι που αγαπούν, το βάζουν σε προτεραιότητα και αυτό μου αρέσει γιατί το γήπεδο είναι ένας χώρος υγιής και μην ξεχνάμε τους πειρασμούς που υπάρχουν γύρω μας.

Η μητέρα σου η κ. Ολυμπία και η σύζυγος σου κ. Δήμητρα είπαν ότι πιστεύουν ότι θα παίξεις και με τα εγγόνια σου. Εσύ τι λες;

(γέλια) Εντάξει μην το παρακάνουμε. Μέχρι εδώ ήταν καλά. Για μένα όλο αυτό ήταν άθλος γιατί υπάρχουν και κάποια προβλήματα μικροτραυματισμών.

Βέβαια δεν θα μπορέσουν να με σταματήσουν. Εγώ θα παίζω και θα τρέχω…. Οπότε όλα μπορούν να συμβούν!

Γιώργος Προσαλέντης

Π. Προσαλέντης

Ο Γιώργος είναι 20 ετών φοιτητής στην διαιτολογία και διατροφολογία, ενώ εκτός του Οδυσσέα έχει φορέσει στο παρελθόν και τη φανέλα των Μικτών μας ομάδων με ιδιαίτερη επιτυχία.

Θα ξεκινήσω με την κλασική ερώτηση. Πως ένοιωσε, ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν έπαιζες την ίδια ώρα με τον πατέρα σου και τον μικρότερο αδελφό σου Γιώργο.

Είχα πάντα στο μυαλό μου ότι ο συγκεκριμένος αγώνας θα ήταν αυτός που θα έπαιζα συμπαίκτης με τον πατέρα και τον αδελφό μου για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα και η συμμετοχή μου αυτή να συνδυαστεί με μια πολύ καλή μου εμφάνιση, σε ένα παιχνίδι που θα πρόδιδε το πάθος, τη θέληση και τη δίψα της ομάδας μου για τον τίτλο του πρωταθλητή της κατηγορίας.

Γνωρίζοντας ότι είχα μια σχετικά αρκετά μεγάλη αποχή από τα γήπεδα…

Για πόσο καιρό απείχες;

Σχεδόν δέκα μήνες. Μάλιστα αποφάσισα να γυρίσω πιο νωρίς από ότι είχα προγραμματίσει προκειμένου να αφιερώσω αρκετές ώρες καθημερινά στο γήπεδο να αποκτήσω ξανά την επαφή μου με την μπάλα και τους συμπαίκτες μου.

Το ότι έπαιξες σε αυτό τον αγώνα συμπαίκτης με τον πατέρα σου και τον αδελφό σου ήταν κάτι που σου έδωσε αγωνιστική ώθηση σε όλα τα επίπεδα;

Ήθελα να αποδείξω ότι ήμουν αντάξιος τους γιατί ήξερα ότι σε ότι αφορά την απόδοση στο γήπεδο υστερώ έναντι αυτών.

Με τη σκέψη ότι θα είμαι πάντα υπό τη σκιά του πατέρα μου, ενός τόσο δημοφιλούς ποδοσφαιριστή στο τοπικό ποδόσφαιρο και από την άλλη του αδελφού μου, ο οποίος ακόμα δεν έχει αναγνωριστεί εξ’ αιτίας του νεαρού της ηλικίας του.

Βλέπεις να έχει μέλλον;

Οδυσσέας 2022-2023

Ναι. Τουλάχιστον στα δικά μου τα μάτια έχει και πολύ μεγάλο.

Μετά από τόσο χρόνο αποχής τι προσπάθησες περισσότερο σε αυτό το παιχνίδι με βάσει αυτά που μας είπες;

Σε αυτό το παιχνίδι που ήταν πολύ κρίσιμο για την ομάδα μου προσπάθησα να αξιοποιήσω τα στοιχεία τα οποία έχω υπέρ μου. Δηλαδή ταχύτητα, αντοχή και δύναμη.

Και μάλιστα τα κατάφερες πετυχαίνοντας και ένα γκολ.

Ναι πέτυχα το πρώτο γκολ και στηρίχθηκα σε αυτά τα στοιχεία που σας προανέφερα, προκειμένου εκτός της δυσκολίας του αγώνα να αντέξω στην πίεση, που δεν σας κρύβω ότι υπήρχε, ιδιαίτερα από το γεγονός που βρισκόμαστε οι τρεις της οικογένειας στον αγωνιστικό χώρο.

Παναγιώτης Προσαλέντης

Ο Παναγιώτης, ο Βενιαμίν της οικογένειας είναι 15 ετών και αποτελεί βασικό στέλεχος, εκτός του Οδυσσέα και της μικτής ομάδας Κ-16 της Ε.Π.Σ.Κ.Ι..

Μάλιστα στο τοπικό την προηγούμενη αγωνιστική ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του και σίγουρα είναι ένα παιδί με πολύ μέλλον.

Παναγιώτη, ανέφερε μας τα συναισθήματα σου την πρώτη φορά που βρέθηκες στο γήπεδο, συμπαίκτης με τον πατέρα και τον μεγαλύτερο αδελφό σου.

Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή που δεν θα ξαναϋπάρξει και μάλιστα σε έναν τόσο ωραίο και σημαντικό αγώνα, όχι επειδή ήταν ο πατέρας και ο αδελφός μου, αλλά ήταν και απέναντι στον συμπολίτη αντίπαλο.

Το ότι αγωνίστηκες με τον πατέρα σου και τον αδελφό σου ήταν κάτι που σου έδωσε μεγαλύτερη ώθηση, μεγαλύτερη δύναμη και αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι;

Προφανώς γιατί και οι δύο μου έδιναν έναν άλλο αέρα και ηρεμία στο γήπεδο που με έκαναν να είμαι καλύτερος.

Σπ. Ζερβός προπονητής Οδυσσέα:

Σπ. Ζερβός προπονητής Οδυσσέα

Εμφανώς συγκινημένος μας έκανε μια πολύ λιτή, αλλά γεμάτη ουσία δήλωση.

«Σε μία ημέρα γεμάτη έντονα συναισθήματα για εμάς και την ομάδα μας, ζήσαμε αυτή τη συγκίνηση. Μια ζωή Οδυσσέας!

Συνεχίζουμε!»

Δεν μένει παρά να ευχαριστήσουμε την οικογένεια Προσαλέντη, αλλά και τον προπονητή του Οδυσσέα κ. Σπ. Ζερβό, για τις δηλώσεις και την προθυμία τους να μας βοηθήσουν στο ρεπορτάζ.

Τους ευχόμαστε υγεία και να τους χαιρόμαστε για πολλά χρόνια στους αγωνιστικούς χώρους.

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλους!

Απαγορεύεται από οποιονδήποτε η αναδημοσίευση μερική ή ολική χωρίς την άδεια του Sportsthea