Η νέα εποχή ποδοσφαίρου

Γράφει:O Arian Muraj

Όντως, για όλους τους λάτρεις του ποδοσφαίρου, η ιστορία του αθλήματος, μπαίνει σε μια νέα εποχή από τον μακρινό Μάη του 1974 και την Γερμανία.

Το ίδιο το ποδόσφαιρο, είχε μπει σε μια άλλη διάσταση

Ξεκίνησε με τον Άγιαξ το 1969 και τον χαμένο τελικό απέναντι στη Μίλαν και συνεχίστηκε με την Φέγιενορντ το 1970 και πάλι με τον Άγιαξ τρία χρόνια στη σειρά, το 1971, 1972 και 1973. Το Κύπελλο Πρωταθλητριών έμενε για την τέταρτη συνεχή χρονιά στην Ολλανδία.

Η Δυτική Γερμανία, το έτος 1974, επιβεβαίωνε την οικονομική υπεροχή της Δύσης ενάντια της Ανατολής. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, αναμενόταν σαν μια λαμπρή διοργάνωση πού όμοια της δεν είχε γίνει...

Και οι Γερμανοί φρόντιζαν να γίνει αντιληπτό με το παραπάνω η διαφορά των δύο συστημάτων, καπιταλισμού και κομουνισμού! 

Πριν την έναρξη του τελικού, όλες οι εθνικές ομάδες, έκαναν την παρέλαση τους... μέσω λεωφορείων "Mercedes Benz"! Στην ουσία ήταν πιο πολύ μια έκθεση τον λεωφορείων της γερμανικής εταιρίας! Οι ίδιες οι ομάδες δε βρισκόταν μέσα σ' αυτά παρά μόνο τα ονόματα τους και οι σημαίες σταμπαρισμένες πάνω στα λεωφορεία.

Τα γερμανικά γήπεδα ήταν ένα άλλο πράγμα. Δεν υπήρχαν στον παρελθόν τέτοια στάδια πολυτέλειας και άσχετα που έπαιζε μία ομάδα, όλα εντός εκτός σταδίου ήταν υπερσύγχρονα!

Άξιος αναφοράς το απίστευτο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου. Πιο πολύ έμοιαζε με ένα έργο τέχνης, θύμιζε περισσότερο κάτι παραμυθένιο παρά ένα χώρο αθλήματος! 

Ήταν μια επέλαση της "adidas". Ποτέ άλλωστε, η εταιρία αυτή δεν είχε μία τέτοια γιγαντιαία συμμετοχή σε μία διεθνή διοργάνωση. Παντού έβλεπες στολές της γνωστής αυτής εταιρίας. Μόνο μερικές ομάδες όπως η Ιταλία, η Ανατολική Γερμανία, Ουρουγουάη, Βραζιλία και η Σκωτία έπαιζαν φορώντας στολές διαφορετικών εταιρειών. 

Τα παπούτσια τον παιχτών ήταν σχεδόν όλα της ίδιας εταιρίας.

Το "adidas" ζούσε την κορυφαία στιγμή της και έμοιαζε να μην ήταν εταιρία αλά παντοκρατορία!

Μια παντοκρατορία όμως την οποία θα την προκαλούσε και θα την αμφισβητούσε ανοιχτά ο καλύτερος παίχτης του κόσμου και ο απόλυτος πρωταγωνιστής του τουρνουά.

Ο Γιόχαν Κρόιφ!

Όλα αυτά σε συνδυασμό με το περίεργο χρώμα πορτοκαλί της εμφάνισης της Ολλανδίας και την μαγνητοσκόπηση του τουρνουά με την καλύτερη τεχνική του φιλμ το "Technicolor", έδωσαν μια φανταστική εικόνα του όλου τουρνουά.

Η Γερμανία ήταν Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η Ολλανδία ήταν τέσσερα χρόνια πλέον το ίδιο αλλά σε επίπεδο Συλλόγων. Μια φορά η Φέγιενορντ και άλλες τρεις ο Άγιαξ, χρησιμοποιώντας μόνο ολλανδούς παίκτες.

Η Γερμανία είχε προπονητή τον "αλεπού" των πάγκων, τον Χέλμουτ Σέν στο τιμόνι από το 1966.

Η Ολλανδία είχε τον "μάστορα" του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου τον Ρίνους Μίχελς που δημιούργησε τον μεγάλο Άγιαξ και πλέον με τον Κρόιφ έκαναν θαύματα στη Μπαρτσελόνα.

Το αστέρι της Γερμανίας ήταν ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, η Ολλανδία είχε το δικό της, τον Γιόχαν Κρόιφ......

Απλά η Ολλανδία έπαιζε... διαστημικό ποδόσφαιρο

Κατά τα άλλα, ενώ έμοιαζε ότι η Γερμανία είχε το πλεονέκτημα διότι ήταν πολύ έμπειρη ομάδα, σχεδόν η ίδια από το 1966, Παγκόσμια πρωταγωνίστρια και Πρωταθλήτρια Ευρώπης δύο χρόνια πριν, η Ολλανδία, είχε το πλεονέκτημα το να μην την γνωρίζουν τόσο καλά !

Τελευταία της συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν το μακρινό 1938!

Ούτε η διαφορά στο τέρμα δεν έπαιξε κάποιο ρόλο. Βέβαια η Γερμανία είχε τον πολύ Σεπ Μάγιερ και η Ολλανδία τον άγνωστο 34 χρόνο Γιαν Γιόνγμπλοντ αλλά μέχρι τον τελικό οι Ολλανδοί είχαν δεχθεί μόνο ένα γκολ.

Όλα έδειχναν κατά της Γερμανίας πριν το μεγάλο τελικό!

Η Ολλανδία, μετά το Ουρουγουάη 2-0 είχε μόνο μία "λευκή" ισοπαλία 0-0 με την Σουηδία και έκτοτε...  την Βουλγαρία 4-1, Αργεντινή 4-0, Ανατολική Γερμανία 2-0, Βραζιλία 2-0 και με 15 γκολ υπέρ και μόνο ένα κατά είχε το πρώτο λόγο πριν τον τελικό.

Η Γερμανία δεν τα πήγαινε καλά στο γκρουπ της 

Νίκησε με δυσκολίες, την Χιλή με ένα γκολ του Μπράιτνερ από 30 μέτρα, την αδύνατη Αυστραλία με 3-0, χάνει από την Ανατολική Γερμανία  με 0-1 και το ματς να περνάει κατευθείαν στη ιστορία διότι οι δύο ομάδες δεν έτυχαν να ξαναπαίξουν μεταξύ τους.

Ομολογουμένως, αυτό της βγήκε σε καλό της Γερμανίας. Ξεκινώντας από το δράμα με την Σουηδία 4-2, η Γερμανία έβγαλε στο γήπεδο την καρδιά της!

Μετά σε άλλα δύο δύσκολα ματς, περνάει με 2-0 την Γιουγκοσλαβία και στον πρόωρο τελικό την Πολωνία με 1-0. 

Φυσικά και στον τελικό φαβορί ήταν η Ολλανδία και μάλλον και αυτό δούλευε υπέρ των Γερμανών.

Ήταν η δεύτερη φορά για αυτούς που θα αντιμετώπιζαν σε έναν μεγάλο τελικό όχι μόνο το φαβορί της διοργάνωσης άλλα μία ομαδάρα που έμοιαζε να έρχεται από έναν άλλον πλανήτη. Την Ολλανδία, η οποία ήταν και αντιπρόσωπος του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου.

Τα πάντα θύμιζαν τον αξέχαστο τελικό της Βέρνης του 1954 

Και τότε η Γερμανία έμοιαζε μικρή απέναντι στο αντιπρόσωπο του επαναστατικού ποδοσφαίρου, του συστήματος "WM", την Ουγγαρία.

Μάλιστα, εάν τότε το παιχνίδι είχε ξεκινήσει με 0-2 στα πρώτα δέκα λεπτά για τους Γερμανούς, τώρα ήταν χειρότερα.!

Η Ολλανδία, σαν σε μία επίδειξη υπέρ ισχύς της, ξεκινάει από το κέντρο και αλλάζοντας 15 πάσες, κερδίζει πέναλτι και σκοράρει με τον Νέσκενς πριν καν το ρόλοι συμπληρώσει ένα λεπτό και ο πρώτος Γερμανός που ακουμπάει την μπάλα, θα είναι ο Σεπ Μάγιερ που θα την βγάλει από τα δίχτυα του!

Και όμως...η Δυτική Γερμανία νίκησε!

Κάπου εκεί, οι Ολλανδοί σαν να το πήραν εύκολο το παιχνίδι και ξεκινάει η μάχη μεταξύ της ολοκληρωτικής αφοσίωσης και του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου!

Ο Κρόιφ αργότερα είπε " Εμείς δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα ελέγχαμε το ματς τόσο νωρίς. Αυτό μας έκανε να χάσουμε την ισορροπία και να κάνουμε λάθη το ένα μετά το άλλο! Στην ουσία, η Γερμανία δεν κέρδισε το κύπελλο! Το χάσαμε εμείς!"

Η Ολλανδία παίζει με το 3-4-3 ενώ η Γερμανία 4-2-4. Μετά το άσχημο ξεκίνημα, ο Μπέρτι Φόγκτς μαρκάρει πιο στενά τον Κρόιφ, ο Μπράιτνερ προωθείται όπως πάντα όλο και πιο μπροστά και ο Μπεκενμπάουερ δεν παίζει είναι ο... σέντερ μπακ!

Άλλωστε ποτέ δεν ήταν! Οργανώνει το παιχνίδι από πίσω και ο Βόνχοφ με τον Όβερατ ενισχυμένοι από Μπράιτνερ και τα ανεβάσματα του Σβάρτσενμπερκ δίνουν την υπεροχή στην Γερμανία.

Έχουν κερδίζει τη μάχη του κέντρου.

Ο Σουρμπίρ και ο Βαν Χάνεγκεμ δεν μπορούν να προωθηθούν μπροστά και η Ολλανδία δέχεται πίεση.

Ο Τζακ Τέιλορ, φαίνεται ότι έσπασε αυτός πρώτος από την πίεση τον Γερμανών και καταλογίζει ένα αμφισβητούμενο πέναλτι όταν στο 25' ο Μπέρντ Χόλτζενμπαιν πέφτει από το πόδι του Βιμ Γιάνσεν. Ο Μπράιτνερ ισοφαρίζει 1-1 άλλα τίποτα δεν αλλάζει στο παιχνίδι. Οι Ολλανδοί δεν τολμούν να βγούν μπροστά, ο Κρόιφ δεν μπορεί να βρει χώρους λόγω στενού μαρκαρίσματος του Φόγκτς ενώ οι Γερμανοί μπορεί να μην πιέζουν πολύ δυνατά, άλλα το κάνουν σταθερά όμως.

Στο τέλος του ημιχρόνου εντός ολλανδέζικης περιοχής, ο Μπόνχοφ δίνει την μπάλα στον Γκερντ Μύλλερ. Αυτός περικυκλωμένος από τους αμυντικούς κοντρολάρει όσο για την φέρει εκεί πού τον βολεύει και με μία στροφή επί τόπου σκοράρει με ένα κοντινό γυριστό σουτ. 

Είναι το 2-1 για την Γερμανία!

Θα είναι και το τελικό σκορ!

Η συνέχεια ήταν ένας ατελείωτος μονόλογος της Ολλανδέζικης επίθεσης άλλα ο Σεπ Μάγιερ κράτησε όρθια την ομάδα του. Ο διαιτητής Τζακ Τέιλορ σε μια φάση καρμπόν με το πέναλτι των Γερμανών δεν τους δίνει πέναλτι για δεύτερη φορά αυξάνοντας έτσι της αμφισβητήσεις για το πρώτο. Θα υπάρχει και ένα ακυρωθέν γκολ του Μύλλερ άλλα όλα αυτά πλέον δεν τα θυμάται κανείς. Οι Γερμανοί έχουν αρχίσει παντού τα "μπάνια" με μπύρες, στο Ολυμπιακό Στάδιο οι παίχτες κάνουν το γύρο του θριάμβου!

Η Γερμανία είναι για δεύτερη φορά πρωταθλήτρια κόσμου!

Ο Βιμ Βαν Χάνεγκεμ υπέφερε πιο πολύ από όλους τους Ολλανδούς. Είχε χάσει στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τον πατέρα του και τα δύο του αδέρφια και όπως έλεγε ο ίδιος "Δεν μου αρέσουν οι Γερμανοί! Κάθε φορά που παίζω εναντίον τους έχω πρόβλημα λόγω πολέμου!"

Για την Ολλανδία ακόμα ο κόσμος ψάχνει να βρει την αίτια αυτής της ήττας .......

Σίγουρα, ήταν ένα είδος αλαζόνες, χωρίς αισθήματα και αυτό φαινόταν από την παρουσία τους παντού άλλα και την ώρα πού παιζόταν οι εθνικοί ύμνοι. 

Μία μέρα πριν το τελικό, είχε γίνει και "pool party"στην πισίνα του ξενοδοχείου όπου διέμενε η αποστολή της εθνικής Ολλανδίας. Μερικά κορίτσια, είχαν σπάσει το φράγμα των υπάλληλων το ξενοδοχείου και κατάληξαν με τους παίχτες στην πισίνα......

Ο Γιόχαν Κρόιφ δεν ήταν εκεί άλλα... πέρασε όλη την νύχτα στο τηλέφωνο προσπαθώντας να εξηγήσει στην σύζυγο του αυτό πού όλες οι εφημερίδες της Γερμανίας είχαν γράψει...

Ήταν και αυτός ένας λόγος που ο ηγέτης τον "Οράνιε" ήταν η σκιά του στον τελικό παρά το πέναλτι που κέρδισε στο ξεκίνημα...

Όλος ο κόσμος κατάλαβε αμέσως ότι οι Γερμανοί είχαν βγάλει την καρδιά στο γήπεδο. Ο κόσμος κατάλαβε για τα καλά ότι εάν οι Γερμανοί έχουν κάτι που δεν έχουν οι άλλοι είναι ότι δεν παραδίνονται ποτέ!

Η Ολλανδία έμεινε για πάντα ω "Ο Ηθικός Νικητής"!

Άλλαξε το ποδόσφαιρο και το πήγε αρκετά επίπεδα πιο πάνω!  Η παράξενη φανέλα που σαν να εμφανίστηκε πρώτη φορά στα γήπεδα του κόσμου έγινε το έμβλημα του ωραίου ποδοσφαίρου! Όπως έμεινε για πάντα στην μνήμη η άκρως παράξενη φανέλα του "Ιπτάμενου Ολλανδού" Γιόχαν Κρόιφ με το νούμερο 14 στην πλάτη την εποχή που οι ομάδες χρησιμοποιούσαν τους αριθμούς από το 1 έως το 11 και επίσης με δύο γραμμές στα μανίκια και στο σορτς ενώ ή Ολλανδία ντυνόταν από την "adidas"!

Και είναι η στιγμή να λύσουμε αυτό το μυστήριο της φανέλας του Κρόιφ για πολλούς...

Ο Κρόιφ, το απόλυτο αστέρι της εποχής του, το όμορφο και αδύνατο παιδί ο οποίος πιο πολύ έφερνε σε μουσικό αστέρι της εποχής τον "Beatles", ο ποδοσφαιριστής που έσπασε πρώτος το φράγμα του εκατομμυρίου δολαρίων, είχε ειδικό συμβόλαιο με την "Puma". Ήταν η απόλυτη διαφήμιση της εταιρίας και ειδικά για τα ποδοσφαιρικά παπούτσια "Puma King".

Έτσι, ο ίδιος σκέφθηκε να αφαιρέσει μια γραμμή από τα τρία της "adidas" και έτσι επειδή δεν πήρε μέρος στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής το 1978, έμεινε μυθικός στην ιστορία τον Παγκόσμιων Κυπέλλων μαζί με την φανέλα του ακόμα από της πρώτες στις πωλήσεις στο e-bay!

Τέσσερα χρόνια αργότερα, και τα δίδυμα αδέλφια Βαν ντε Κέρκχοφ θα παρουσιαζόταν και αυτοί στα  γήπεδα της Αργεντινής με ίδιες φανέλες με δύο γραμμές!