Βάνια Σαμόλη...Περί Συλλόγου Δρομέων - Δρομικού Κινήματος

Στα πλαίσια της επικείμενης διεξαγωγής  της κοπής της πίτας και των αρχιαιρεσειών του Συλλόγου το Σαββάτο 23/1/2016 Δρομέων Κεφαλονιάς θα ήθελα όχι ως μέλος του ΔΣ του Συλλόγου αλλά ως άνθρωπος και πολίτης να  επισημάνω κάποια πράγματα, για την φιλοσοφία μου ως προς τον ρόλο  και τον σκοπό του δρομικού  κινήματος το οποίο τόσο  στο νησί μας όσο και όλη την Ελλάδα και τον κόσμο εμφανίζει ραγδαία ανάπτυξη.  Ειδικά στην Κεφαλονιά διοργανώνονται  πλέον των 14 αγώνων δρόμων ετησίως γεγονός που αποτελεί μια υγιή διέξοδο άθλησης και ψυχαγωγίας για τους  συμπολίτες  μας προσελκύοντας  και πολλούς επισκέπτες. Στο θέμα βέβαια της  χρηστικής αξιοποίησης  του νησιού μας ως δρομικό προορισμό δεν έχουμε  δυστυχώς  ευαισθητοποιηθεί και κινητοποιηθεί επαρκώς, ώστε να εκμεταλλευτούμε αυτή μας την δραστηριότητα προς όφελος της προβολής και προώθησης του τόπου μας.

Ένας αγώνας διεξάγεται σε άλλα μέρη και συρρέουν κατά εκατοντάδες οι δρομείς. Πολλών δε όταν έχουμε τόσες εναλλακτικές αγωνιστικές διαδρομές εδώ οι οποίες συνδυάζονται  με την εκπληκτική ομορφιά, την παράδοση και την ιστορία του τόπου μας και πολλές από αυτές συγκλίνουν  ημερολογιακά  με την τουριστική  περίοδο. Κακώς αλλά ποτέ δεν είναι αργά για νέες στοχεύσεις.

Για να μην παρεκκλίνω όμως από το θέμα μου θα ήθελα να τονίσω ότι κατ΄εμέ ο σύλλογος Δρομέων Κεφαλονιάς, συνιστά ένα εργαλείο γόνιμης  υπηρέτησης , ανάδειξης και διεύρυνσης του ΔΡΟΜΙΚΟΥ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ στον τόπο μας ΔΗΛΑΔΉ:

Να στηρίζει τα μέλη του υλικά και διαδικαστικά διοργανώνοντας αγωνιστικά δρώμενα , υποστηρίζοντας  αγώνες που λαμβάνουν και  χώρα από άλλους φορείς στο  νησί μας , συμβουλευτικά, υλικοτεχνικά ή με την φυσική παρουσία των αθλητών του

Να αξιοποιεί τους όποιους πόρους του, συνδρομές  χορηγίες μελών  κτλ είτε για κοινωφελείς σκοπούς , είτε για την υποστήριξη  των αθλητικών εξορμήσεων των μελών του, όπως επί παραδείγματει την κάλυψη μέρους των εξόδων  συμμετοχής μας σε ένα δρομικό γεγονός εκτός νησιού όπου η παρουσία μας  θα προσέθετε και στην αναγνωρισιμότητα του τόπου μας.

Να δρά συνεργαστικά και όχι ανταγωνιστικά με άλλα με σωματεία. Ο σκοπός μας δεν πρέπει να είναι η επικράτηση και η υπεροχή αλλά η σύμπνοια η κοινή πορεία, η διάκριση στην  συν-οργάνωση, στον συντονισμό, στην ομαδικότητα, στον εθελοντισμό.

Να αξιοποιεί  παραγωγικά την «ιδιαιτερότητα» των μελών του,λαμβάνοντας υπόψην  τις ικανότητες, την ιδιότητα αλλά και την διαθεσιμότητα του καθενός, σεβόμενος το ότι προσφέρουν εθελοντικά και από καρδιάς , όχι από κανενός είδους εξαναγκασμό ή υποχρέωση

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ως λέει και η ντοπιολαλιά μας ένα «φουρκί» τόπος είμαστε, δεν χωρούν έριδες και αντιπαλότητες. Δεν πρέπει να αποδείξουμε πόσο εύκολα ο ένας ισοπεδώνει τον άλλον αλλά πόσο ισχυροί είμαστε ενωμένοι , πόσο μεγάλη είναι η καρδιά μας.Την μισή ενέργεια να διαθέταμε  για δράση και προσφορά από αυτή που διασπαθίζεται σε μικρότητες και ατυχείς ατομικές φιλοδοξίες, για να πράξουμε από κοινού, σκεπτόμενοι ανιδιοτελώς και δημιουργικά, διοργανώνοντας δρώμενα, αγωνιόντας και προσφέροντας στον τόπο που ζούμε θα είχαμε κάμει «αγίους με πετραχείλια» που λέει και η νόνα μου.

Στην βάση αυτή παρακαλώ θερμά όλους εσάς που αγαπήσατε το τρέξιμο, που θέλετε ακόμη να γίνονται  αγώνες στο νησί, που σας ενδιαφέρει να υπάρχει ένα υγιές κίνητρο στην ζωή σας και μία διαφυγή από την ρουτίνα της καθημερινότητάς σας.Να δώσετε το παρόν στην εκδήλωσή μας και να συμμετέχετε ενεργά στο σωματείο μ,ας. Προτείνοντας αλλαγές και νέες στοχεύσεις.

Προσωπικά και ενδεχομένως να είμαι λάθος, δεν αντέχω τους τύπους τα χαρτιά και τις οδηγίες κονσέρβα όλο αυτά που μας επιβάλλονται καθημερινά, όλα αυτά που μας κάνουν να ασφυκτιούμε και να υποφέρουμε και δυστυχώς συνοδεύουν και την σωματειακή λειτουργία και δράση.Θεωρώ επιτυχία  ενός συλλόγου όχι το «γράφειν» αλλά το «είναι». Το είναι που αποτυπώνεται στα χαμόγελα των ανθρώπων που τρέχουν οικογενειακώς σε κάθε μας εγχείρημα, την γλυκιά κούραση και ψυχική ανάταση που συνοδεύει την ολοκλήρωση μιας  διαδρομής, στο κίνητρο από το οποίο εκπορεύεται η διάθεση για προπόνηση, στον ενθουσιασμό της βελτίωσης των επιδόδεων, στο υπερήφανο βλέμμα του μπαμπά και της μαμάς όταν το πιτσιρίκι τους κρατάει ευτυχισμένο το κύπελλο της επιτυχίας του.

Δεν ξέρω αν για αυτά πετύχαμε τουλάχιστον παλέψαμε και σε αυτή την βάση οφείλουμε να συνεχίσουμε να παλεύουμε χωρίς να ξεχνούμε ότι είμαστε Σύλλογος  και δει ανθρώπων που τρέχουν συμπαρασέρνοντας στο διάβα τους όλο και περισσότερους από εσάς.

Σας ευχαριστούμε που είστε δίπλα μας και  ευελπιστούμε ότι θα μας βοηθήσετε