Α.Ο. Πρόννοι..... Αφιέρωμα στους πρωταθλητές Α' κατηγορίας Κεφαλονιάς - Ιθάκης (Δηλώσεις)

Έγραψε ιστορία την περασμένη Κυριακή ο Α.Ο. Πρόννων, μέσα στο Ληξούρι σπάζοντας το αήττητο του Παλληξουριακού με μια μεγάλη νίκη τίτλου.

Μια νίκη που ήρθε να γράψει με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία του Συλλόγου την πρώτη του κατάκτηση στην 31η επέτειο από την ίδρυση του.

Η ομάδα του Δημ. Κουρκουμέλη πήγε στο Ληξούρι σαν αουτσάιντερ, αφού ήθελε μόνο νίκη, απέναντι στον πρωτοπόρο και αήττητο Παλληξουριακό, στον οποίο έφθανε ακόμη και μια ισοπαλία για να έγραφε την δική του ιστορία με ένα εκπληκτικό Triple Crown!!!

Και φυσικά, η αξία του ηττημένου δίνει αίγλη στην επιτυχία του νικητή. Και ο Παλληξουριακός που κατά γενική ομολογία έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο φέτος, το επιβεβαιώνει!

Ο άνθρωπος που ανέλαβε την ομάδα, πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, από τα «αλώνια» της Β’ κατηγορίας με στόχο να την φέρει στους μεγάλους του Κεφαλονίτικου ποδοσφαίρου, ο Δημήτρης Κουρκουμέλης, αυτή η ήρεμη δύναμη, πίστεψε στους ποδοσφαιριστές του, δημιούργησε ένα καλό σύνολο, την έκανε οικογένεια και βήμα-βήμα τα κατάφερε.

Κατάφερε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο να κερδίσει, ότι έχασε πέρυσι στο παρά... 1!

Έτσι, παράλληλα με τον τίτλο καμαρώνει για το δημιούργημα του και δίνει ραντεβού  για την ιστορική συμμετοχή της ομάδας του στο προσεχές πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής κατηγορίας.

Οι Πρόννοι, σε όλη τη διάρκεια των playoffs, είχαν μια σταθερή πορεία, ήξεραν τι ήθελαν σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, ποτέ δεν τα παράτησαν και αυτό έγινε και στο Ληξούρι όπου πάλευαν με πίστη ότι μπορεί να έρθει το γκολ και τα κατάφεραν στις καθυστερήσεις, έχοντας αυτή την φορά και την τύχη με το μέρος τους. 
Άλλωστε, η τύχη που κάτι της χρώσταγε, είναι με τους τολμηρούς και σίγουρα τόλμησαν!

Μάλιστα τελείωσαν αήττητοι τη σειρά. 
Μεγάλη ήταν η συνεισφορά όλων των παικτών του, σε όλη τη διάρκεια, που μπορεί στην κανονική να μην έδειχναν και πολλά πράγματα από την περυσινή ομάδα, τερματίζοντας στην 3^η θέση, έχοντας μειονέκτημα στη σειρά απέναντι στα φαβορί, όμως όταν χρειάστηκε και έκαιγε το "τόπι" δήλωσαν παρόν.

Και εδώ, έπρεπε να μιλήσουν οι έμπειροι και μπαρουτοκαπνισμένοι παίκτες της ομάδας, που πήραν μαζί με τα υπόλοιπα νέα παιδιά και τον προπονητή τους στην πλάτη τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά, την ομάδα και την ανέβασαν στην κορυφή του Αίνου!! Ήταν αυτοί που μπορεί στην διάρκεια της χρονιάς να αμφισβητήθηκαν. Ήταν όμως σίγουρο ότι θα έδιναν την απάντηση τους.

Και οπωσδήποτε δεν ήταν τυχαίο ότι οι δυο πρώτοι σκόρερ της σειράς ανήκουν σε αυτούς!

Δυο λόγια για τους Πρόννους και την ιστορία τους.

Τα «λιοντάρια» των Πρόννων, ιδρύθηκαν το 1988, όπου έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στα γήπεδα μας και συγκεκριμένα στο πρωτάθλημα της Γ’ τοπικής κατηγορίας. Το 1991 κερδίζουν την άνοδο τους στη Β’ και στη συνέχεια στην Α’, όταν και επιστρέφουν στην ομάδα του χωριού παιδιά, κυρίως μαθητές, που αγωνίζονταν σε ομάδες του Αργοστολιού, ενώ πλέον έχει αποκτήσει και το δικό της γήπεδο!

Μετά από 31 χρόνια, αυτή η ομάδα γράφει τη δική της ιστορία κατακτώντας το πρωτάθλημα της «μεγάλης» κατηγορίας.

Το καμάρι της περιοχής, είναι πρωταθλητής περιόδου 2018-2019 και φυσικά η Σκάλα και ευρύτερη περιοχή το βράδυ της Κυριακής παρέμεινε άγρυπνη, πανηγυρίζοντας την μεγαλύτερη μέχρι τώρα επιτυχία της ιστορίας της και την παράλληλη συμμετοχή της στην Γ’ Εθνική της επόμενης περιόδου!!

Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, έστω και με κάποια καθυστέρηση.

Εμείς, να συγχαρούμε την ομάδα των Πρόννων για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και να ευχηθούμε να έχει τύχη στη συμμετοχή της στην Γ’ Εθνική.

Δηλώσεις:

Σπ. Σολωμός (πρόεδρος): «Θα ήθελα να συγχαρώ τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, για την κατάκτηση του πρώτου τίτλου στην ιστορία των Πρόννων. 
Πραγματικά όλοι τους έκαναν κατάθεση ψυχής και κατάφεραν κόντρα σε όλα τα προγνωστικά να πανηγυρίσουν τον τίτλο του Πρωταθλητή.

Έναν τίτλο ο οποίος πέρα από τη χαρά που μας δίνει, η οποία έγινε ακόμα μεγαλύτερη με την κατασκευή γηπέδου στη Σκάλα, την φυσική έδρα της ομάδας μας, μεταβιβάζει την ευθύνη της εκπροσώπησης του νησιού μας στις εθνικές κατηγορίες. 

Θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο δυνατό και ελπίζουμε να καταφέρουμε κάτι σημαντικό».

Δημ. Κουρκουμέλης (προπονητής): Η κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή Κεφαλονιάς είναι μια μεγάλη δικαίωση για εμένα, όλα τα παιδιά, τον πρόεδρο και τον κόσμο μας.

Η ζωή κάνει κύκλους όπως λέμε, ένα ρητό που αποδείχτηκε για ακόμα μια φορά, με πρωταγωνιστές εμάς. Οι θυσίες τόσων ετών, οι συντριβές μας πριν μερικά χρόνια, ο υποβιβασμός μας στην Β' κατηγορία, έδωσαν όλη αυτή τη δύναμη ψυχής στους παίχτες μου και σε μένα, να αποδείξουμε ότι αξίζουμε κάτι καλύτερο...

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος τα παιδιά που ήρθαν στην ομάδα γνώρισαν τα μυστικά της οικογένειας μας, προσαρμόστηκαν στην νοοτροπία μας και έβγαλαν τον καλύτερο τους εαυτό μέσα στο γήπεδο.

Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τους πιστούς "στρατιώτες" της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια, στα εύκολα και τα δύσκολα, όπου ήταν πάντα παρόντες...

Οι επικριτές της ομάδας μας, άλλα και δικοί μου μάλλον θα ένιωσαν άβολα με την κατάκτηση του πρωταθλήματος από εμάς... Όταν κάποιος δεν σου δίνει ελπίδα, αγνοεί πως σου δίνει δύναμη να καταφέρεις αυτό που φαντάζει για αυτόν ακατόρθωτο. 

Ο Παλληξουριακός είναι τεράστια ομάδα, με τεράστια ιστορία, με έναν σπουδαίο προπονητή που έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο όλη τη σεζόν, μας νίκησε τρεις φορές και φέραμε μια ισοπαλία, άλλα.... Νικήσαμε τον αγώνα που έκρινε τα πάντα.

Έναν αγώνα που ήταν η τελευταία μας ελπίδα να κατακτήσουμε ένα τρόπαιο που ξεγλίστρησε δυο φορές πέρυσι από τα χέρια μας, επειδή βγάλαμε πάθος, θέληση, πίστη, δύναμη, αυταπάρνηση και αγάπη για τον συμπαίχτη μας.

Αυτό είναι το μυστικό μας... Είμαστε μια οικογένεια. Μπορεί άλλοι να έχουν καλύτερους παίχτες, άλλοι να έχουν προπονητές ονόματα, όμως εγώ είμαι φίλος με τους παίχτες, διαθέτω κάποιες γνώσεις, ωστόσο οι παίχτες αυτοί έχουν γίνει στρατιώτες, έτοιμοι να θυσιαστούν για τον συμπαίχτη τους και για να κερδίσουν τον πόλεμο. 

Ας αναρωτηθούν μερικοί πως έγινε αυτό και ίσως μετά την τόση αρνητική κριτική, να πιστώσουν σε μένα ένα μερίδιο αυτής της επιτυχίας. Αυτό που καταφέραμε, θα μας ενώνει πάντα, είναι άλλωστε ο πρώτος τίτλος της ομάδας μας. Θα το θυμόμαστε για πάντα. Η ομάδα μας θα συνεχίσει ακόμα δυνατότερη, να είστε βέβαιοι γι αυτό.

Νιώθω περήφανος που συμμετείχα και καθοδήγησα την ομάδα σε αυτό τον άθλο, και πραγματικά αγαπώ όλους μου τους παίκτες».

Κ. Ζαρνακούπης (ποδοσφαιριστής): «Πραγματικά ότι και να πει κανείς για την φετινή σεζόν είναι λίγο. Μια σεζόν που ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες λόγω της περσινής μας πορείας, συνεχίστηκε με την απότομη προσγείωση μας στο πρώτο μισό της σεζόν, την βελτίωση της εικόνας μας στο δεύτερο μισό, και ολοκληρώθηκε με έναν τίτλο που ήρθε με τον πλέον ανέλπιστο τρόπο, στις καθυστερήσεις, κόντρα σε έναν πανίσχυρο αντίπαλο, στην έδρα του.

Απίστευτες διακυμάνσεις, πραγματικά σε μια σεζόν με πολλές δυσκολίες η οποία έκλεισε ιδανικά.

Είμαι πραγματικά απόλυτα ικανοποιημένος αυτά τα δυο χρόνια στην ομάδα, η αγάπη με την οποία με περιέβαλαν όλοι οι συμπαίχτες μου, οι παράγοντες, ο κόσμος της ομάδας, ο πρόεδρος, είναι κάτι ξεχωριστό.

Είμαι περήφανος που υπήρξα αρχηγός των Πρόννων και αποτέλεσα στέλεχος της ομάδας στην κατάκτηση του πρώτου της τίτλου. Μακάρι να μπορούσαν να το ζήσουν όλοι αυτό. Όσοι γνωρίζουν τα ενδότερα της ομάδας γνωρίζουν τι είναι αυτό που μας κάνει ξεχωριστούς.

Η ομάδα δείχνει χαρακτήρα, δείχνει πάθος και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει αυστηρό πρόγραμμα προπονήσεων. Υπάρχει άφθονος χαβαλές, πολλές κοινές έξοδοι μεταξύ των συμπαικτών και μηδέν πίεση.

Αυτό μας απελευθερώνει μέσα στο γήπεδο.

Ίσως να μην είναι ο πιο ορθόδοξος τρόπος για να κατακτήσεις ένα Πρωτάθλημα, αλλά έγινε ακόμα και έτσι.

Προσωπικά ένιωσα πως εξιλεώθηκα με το γκολ που πέτυχα κόντρα στον Παλληξουριακό, καθότι πέρυσι είχα αστοχήσει σε μια ευκαιρία που είχα στα τελευταία λεπτά στον αγώνα με τα Διλινάτα.

Η αλήθεια είναι ότι γουστάρουμε που παίζουμε ποδόσφαιρο ο ένας δίπλα στον άλλον, πολεμάμε όλοι μαζί δίχως να διστάζουμε στιγμή. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρόεδρο της ομάδας , κύριο Σολωμό Σπύρο ο οποίος είναι πάντα δίπλα μας σε ότι χρειαστούμε, ακόμα και στα δύσκολα, ποτέ δεν άλλαξε συμπεριφορά απέναντι μας δείχνοντας μας την αγάπη του συνεχώς, τον προπονητή μου τον Κουρκουμέλη Δημήτρη, έναν άνθρωπο με ψυχή, με απεριόριστη αγάπη για την ομάδα, που μας έχει αγκαλιάσει όλους, αλλά και τον Μπεσλίκα Μιχάλη, ο οποίος μπορεί λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων να μην είναι κοντά μας, ωστόσο όλοι γνωρίζουν τη συνεισφορά του και στη φετινή ομάδα».

Λ. Σπαθής (ποδοσφαιριστής): «Θέλω να ξεκινήσω με ένα μεγάλο

ευχαριστώ στους συμπαίκτες μου και τον προπονητή, που μου χάρισαν αυτή την μοναδική εμπειρία, τους παράγοντες της ομάδας που ήταν παρόντες σε όλα και το χωριό μου και όλους τους φίλους της ομάδας που δεν μας άφησαν λεπτό να αισθανθούμε ότι δεν είναι δίπλα μας. Νιώθω περήφανος για κάθε έναν από τους συμπαίκτες μου και νιώθω πολύ τυχερός που βρέθηκα να είμαι ανάμεσα σε τόσο καλά παιδιά που έδωσαν την ψυχή τους για την ομάδα. 
Καρδιά, ψυχή, δύναμη και πάθος. Αυτά είναι που μας οδήγησαν στην επιτυχία. Τιμή μου να βρίσκομαι ανάμεσα σας. Τιμή μου να είμαι παίχτης αυτής της ομάδας. Όσο είμαστε ενωμένοι δεν θα έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και θα έχουμε και ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες, όμως η εμπειρία αυτή της κατάκτησης αυτού του πρωταθλήματος θα μου μείνει αξέχαστη και ανεπανάληπτη. Τέλος θα ήθελα να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στο Μιχάλη Μπεσλίκα που πίστεψε, τότε που ξεκίνησαν όλα, πως μπορούμε να φτάσουμε ψηλά».

Κ. Παπαδημητρόπουλος (ποδοσφαιριστής): «Το πρωτάθλημα δεν ξεκίνησε για εμάς με τους καλύτερους οιωνούς. Η μία κακή εμφάνιση διαδεχόταν την άλλη. Αμφισβήτηση, γκρίνια. Μέσα σε αυτή την αρνητική ατμόσφαιρα, δίναμε κουράγιο ο ένας στον άλλο "δε πειράζει αδελφέ, συνεχίζουμε". Η ομάδα μετά τα Χριστούγεννα, άρχισε σιγά σιγά να δένει, με κομβικό σημείο τον ημιτελικό κυπέλλου με τον Παλληξουριακό, όπου μπήκαμε με το μαχαίρι στα δόντια, καμικάζι, αλλά ο Θεός του ποδοσφαίρου είχε άλλα σχέδια, χάσαμε, αλλά αυτό μας πείσμωσε ακόμη περισσότερο. 
Μπήκαμε στα μπαράζ (δύσκολα), κουρασμένοι, αποδεκατισμένοι, με ελάχιστες προπονήσεις, ξεγραμμένοι από όλους. 
Σκεφτήκαμε να κάνουμε μια τελευταία ύψιστη προσπάθεια για μια αξιοπρεπή εμφάνιση, για εμάς και τον κόσμο της ομάδας που ήταν πάντα δίπλα μας, είτε φυσικά είτε νοερά. Πρωτάθλημα. Μια τόσο μακρινή έννοια για εμάς, που όμως ήταν πάντοτε στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας και μας τριβέλιζε το μυαλό. Αγνές, έντιμες λέξεις όπως " Μπορούμε", " Ψυχή", "Πάθος", "Λαχτάρα", "Ελπίδα", στριφογύριζαν στο μυαλό μας και μας έδωσαν κουράγιο να σφίξουμε τα δόντια και να δώσουμε λίγο ακόμη. 
Φτάσαμε στο σφύριγμα της λήξης του τελευταίου αγώνα στο Ληξούρι. ΝΑΙ, ήταν αλήθεια, η λέξη που δεν τολμούσαμε να ξεστομίσουμε, είχε γίνει πραγματικότητα. Είμαστε Πρωταθλητές. Κλάματα, Αγκαλιές, άναρθρες κραυγές, Ξέσπασμα, Δικαίωση. Τα δύο χρόνια που είμαι σε αυτή την Οικογένεια, επαληθεύτηκε, ένα μεγάλο μάθημα ζωής: "Να είσαι ταπεινός, ποτέ μην τα παρατάς και στο τέλος θα δικαιωθείς". Συγχωρέστε με για την φρασεολογία που ακολουθεί. "Μπορεί να είμαστε.... μπουρ@@λα, μπορεί να τραγουδάμε Φουρέιρα στα αποδυτήρια, αλλά όταν περνάμε τις 4 γραμμές του γηπέδου μεταμορφωνόμαστε σε Λέοντες, δεν είμαστε πλέον συμπαίχτες αλλά συμπολεμιστές - αδέλφια, σε μια μάχη δίχως αύριο. 

ΥΓ Η ταπεινοφροσύνη είναι η στέρεη βάση για όλες τις αρετές -Κομφούκιος».

Δημ. Κατσιλίδης (ποδοσφαιριστής): «Εγώ με τη σειρά μου βλέπω ότι τα τελευταία 4 χρόνια χτίζεται κάτι πάρα πολύ καλό στην ομάδα μας με μπροστάρη τον πρόεδρο, Σπ. Σολωμό, αλλά και τον Μιχάλη Μπεσλίκα, που πίστεψαν πολύ στην ομάδα και ήταν δίπλα μας από την αρχή για να στηρίξουν και να μας βοηθήσουν με όποιο τρόπο γίνεται.

Καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα που πρωταγωνιστεί και διεκδικεί εγχώριους τίτλους κάθε χρόνο στην 1η κατηγορία της Κεφαλονιάς!! 

Ευχαριστώ πολύ τα καινούργια παιδιά που αγκάλιασαν και αγάπησαν την ομάδα μας όσο εμείς και πρόσφεραν τα μέγιστα με αυτοθυσία, ώστε να διεκδικήσουμε τους 2 τίτλους που χάσαμε πέρυσι σε δυο τελικούς. Ευχαριστούμε πολύ τον προπονητή, Δημήτρη Κουρκουμέλη που είναι ο αρχιτέκτονας αυτής της ομάδας-οικογένειας που πάντα ήταν ένας από εμάς και έκανε τα πάντα ώστε να απολαύσουμε το παιχνίδι μέχρι το τελευταίο λεπτό, είτε χάναμε, είτε κερδίζαμε. Ευχαριστούμε πολύ τον κόσμο της ομάδας και του χωριού που είναι πάντα δίπλα μας, οικονομικά και ψυχολογικά και μας στηρίζουν και στις χαρές αλλά και στις λύπες και τέλος ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συμπαίχτες μου που με έκαναν έμενα προσωπικά να νιώσω αυτά τα πρωτόγνωρα συναισθήματα στην κοινή μας πορεία. 

Τα καλύτερα έρχονται γι αυτή την ομάδα. Το μέλλον και την ιστορία της θα το διασφαλίσουν οι πιτσιρικάδες αυτού του τόπου με το αστείρευτο ταλέντο τους».

Χρ. Κουρκουμέλης (ποδοσφαιριστής): «Αυτή την σεζόν κερδίσαμε ότι είχαμε χάσει πέρυσι, κερδίσαμε τον τίτλο του πρωταθλητή όπου μας άξιζε για την προσπάθεια που έχουμε καταβάλλει φέτος. 

Πάντοτε παλεύαμε ο ένας για τον άλλον, σαν μια οικογένεια και αυτός είναι και ο κύριος λόγος που φτάσαμε τόσο ψηλά. 
Το οικογενειακό κλίμα συνετέλεσε αφού ακόμα και στις ήττες ήμασταν όλοι μαζί. 

Φέτος κανένας δεν πίστεψε ότι εμείς θα στεφόμασταν πρωταθλητές αφού οι περισσότεροι μας υποτίμησαν..... Δεν πειράζει όμως αφού το αποδείξαμε με τον καλύτερο τρόπο ποιοι είμαστε.

Τέλος θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο στον προπονητή για όλο αυτό που έκανε τόσα χρόνια και πήρε την ομάδα από το χέρι και την έφτασε μέσα σε λίγα Χρόνια από την Β' κατηγορία στην Γ' Εθνική, βάζοντας τα γυαλιά σε κάποιους που τον υποτίμησαν και τον κακολογούσαν...

Τα υπόλοιπα είναι περιττά».

Κυρ. - Νικ. Στάβερης:(ποδοσφαιριστής): Η βάση της δικής μας ομάδας αποτελείται από δύο πρόσωπα που θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς γιατί χωρίς τον προπονητή μας κο Δημήτρη και την στήριξη του προέδρου μας κου Σολωμού δεν θα μπορούσαμε να τα έχουμε καταφέρει.

Το αποτέλεσμα του αγώνα ίσως να μην ήταν αναμενόμενο, με βάση τον ρυθμό των προπονήσεων μας και την συνέπεια μας, αλλά σίγουρα η πίστη στις δυνάμεις μας και η ομαδικότητα μας μας έκαναν να κατακτήσουμε αυτόν τον τίτλο, που μας φέρνει ακόμη πιο κοντά και μας γεμίζει σεβασμό και αγάπη για όλους τους συμπαίκτες μας. 

Ευχόμαστε σε όλα τα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο να το αγαπούν και να συναγωνίζονται χωρίς περιττές διαμάχες και συγκρούσεις. Επίσης, θα θέλαμε να ευχηθούμε σε όλους καλό καλοκαίρι με υγεία.

Το πρωτάθλημα αυτό θέλουμε να το αφιερώσουμε στον φίλο μας Ηλία Λυμπεράτο που έφυγε τόσο άδικα από κοντά μας».

Σπ. Κουρκουμέλης (ποδοσφαιριστής): «Καταρχήν οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρόεδρο της ομάδας, ο οποίος πάντα ήταν δίπλα μας στα εύκολα και στα δύσκολα, στηρίζοντας μας συνεχώς, φροντίζοντας να μην μας λείψει τίποτα, στον προπονητή της ομάδας μας Κουρκουμέλη Δημήτρη που πάλεψε για να φανεί αυτή η μαχητικότητα της ομάδας μας και το πάθος στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, στον Κουρκουμέλη Γιάννη, ο οποίος σε συνεργασία με τον πρόεδρο έτρεξαν σχεδόν μόνοι τους για τη δημιουργία του νέου γηπέδου στη Σκάλα, και τον επί χρόνια φίλο μου Μπεσλίκα Μιχάαλη, ο οποίος μπορεί φέτος να είναι μακριά μας για επαγγελματικούς λόγους, αλλά συνέδραμε και αυτός, υλοποιώντας τον σχεδιασμό της ομάδας το καλοκαίρι, προκειμένου να πετύχουμε.

Το να κατακτάς έναν τίτλο, είναι επιτυχία. Το να τον κατακτάς όμως με την ομάδα του χωριού σου, μαζί με παιδιά που έχεις μεγαλώσει μαζί με τον θείο σου, τον πατέρα σου, τον ξάδερφο σου, τον αδερφό σου, όπου όλοι μαζί έχετε αποτύχει πάμπολες φορές στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, είναι η απόλυτη ηδονή.

Πλημμυρίζεις από συναισθήματα αγκαλιάζεις τον φίλο σου, τον αδερφό σου, Όλους... 
Δακρύζεις, ξεσπάς σε λυγμούς, γιατί ξέρεις πόσες φόρες έχεις αποτύχει, όμως η τύχη, σου τα χαρίζει όλα για μια φορά... Και αυτή τη φορά είσαι εσύ ο νικητής...

Είσαι αυτός που έγραψες ιστορία.

Βλέπεις όλους γύρω σου σε μια κατάσταση ανάλογη με τη δική σου... Κλαίνε, αγκαλιάζονται, ξεσπούν... Είσαι αυτός που έκανε την έκπληξη, αυτός που κανείς δεν υπολόγιζε. Και όμως τους απέδειξες πως έκαναν λάθος... Έδειξες ότι η ταπεινότητα με την οποία αντιμετωπίζεις το ποδόσφαιρο δικαιώθηκε. Έδειξες ότι στο ποδόσφαιρο δεν νικάει πάντα ο ποιοτικότερος, αλλά αυτός που το πιστεύει πιο πολύ... Έδειξες ότι κανείς δεν είναι ανίκητος. Κέρδισες στην έδρα του αήττητου μέχρι εκείνη τη στιγμή, στο 95'. 

Ένα σενάριο που θα μπορούσε μόνο ένας κορυφαίος σεναριογράφος να εμπνευστεί.

Ήρθε η ώρα να ξεχάσεις τι λύπες σου... Ήρθε η ώρα να ξεσπάσεις, να βγάλεις μια κραυγή με όλα σου τα αδέρφια που έδωσαν όλο τους το είναι στη μάχη. 

Οι θυσίες σου δικαιώθηκαν... Είσαι πια ο Πρωταθλητής... Ήρθε η ώρα να γιορτάσεις».

Βαγγ. Δημητράτος (ποδοσφαιριστής): «Καταρχάς θέλω να δώσω συγχαρητήρια σε όλους. 

Το πρωτάθλημα ήταν αποτέλεσμα της δουλειάς μας όλο το χρόνο και σε καμία περίπτωση δεν ήρθε τυχαία, όπως πολλοί νομίζουν. 
Προσωπικά, μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσε η αλλαγή στην νοοτροπία της ομάδας, καθώς υπήρξα και μέλος της παλαιότερα. 

Η ομάδα πλέον είναι μια οικογένεια, όλοι μια γροθιά σε νίκες και ήττες, κάνεις δεν βάζει τον εαυτό του πάνω από το σύνολο, υπάρχει σεβασμός ανάμεσα μας, κάτι που ακόμα και ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών δεν συναντάται εύκολα.

Επίσης θέλω να δώσω συγχαρητήρια και στην ομάδα του Παλληξουριακού για την προσπάθεια της, ήταν άξιος αντίπαλος και αυτό κάνει την νίκη μας ακόμα μεγαλύτερη . 

Καλό καλοκαίρι σε όλους, υγεία και επιτυχίες σε όλα τα σωματεία της Κεφαλλονιάς».

Χρ. Παπαβασιλείου (τερματοφύλακας): «Καταρχάς να ευχαριστήσω τους συμπαίχτες μου για την ψυχή λιονταριού που έδειξαν για άλλη μια φορά.

Είναι η 5η μου χρονιά σε αυτή την ομάδα και έχοντας αρκετά χρόνια απουσίας από το ποδόσφαιρο, αποφάσισα να ασχοληθώ και πάλι, για χάρη του προέδρου της ομάδας και προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει ο σύλλογος.

Περάσαμε πολύ δύσκολες στιγμές αυτά τα χρόνια οπότε και αυτό μόνο σε καλό μας βγήκε.  

Τελικά, αυτός ο τίτλος εύχομαι να δώσει μαζί με το καινούριο μας γήπεδο, ένα κίνητρο στα νέα παιδιά της περιοχής να ασχοληθούν με την ομάδα και να έχει την θέση που της αξίζει, να διεκδικεί τίτλους και όνειρα και να τα κατακτά.

Εγώ, θα είμαι εδώ για όσο με χρειαστεί η ομάδα μου και όσο νιώθω ότι έχω να δώσω κάτι.

Και πάλι ευχαριστώ όλα τα παιδιά που είχα συμπαίχτες για όλες τις καλές και κακές στιγμές που ζήσαμε. Ένα ευχαριστώ στον πρόεδρο, τον προπονητή, τον γυμναστή, τους παράγοντες και ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια μου που με στηρίζουν όλο αυτόν τον καιρό.

Γερ. Κόμητας (ποδοσφαιριστής): «Τι να πει κανείς για αυτή τη χρονιά!! Κατ' αρχήν πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα του Παλληξουριακού, ήταν η καλύτερη ομάδα καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν και άξια κατέκτησαν το κύπελλο. 

Το ποδόσφαιρο όμως είναι πολύ απρόβλεπτο και τίποτα δεν είναι ποτέ δεδομένο. 
Εγώ ήρθα στην ομάδα στα μισά της χρονιάς και ενώ τα αποτελέσματα μέχρι τότε δεν ήταν και τα καλύτερα, βρήκα μια ομάδα χαρούμενη που έπαιζε για να ευχαριστηθεί το ποδόσφαιρο και την κάθε στιγμή! 

Αυτός ήταν και ο βασικός στόχος της ομάδας! 

Τερματίζοντας τρίτοι στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, μπήκαμε στα μπαράζ με τον ίδιο στόχο,να το ευχαριστηθούμε! Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία, αήττητοι φτάσαμε να κατακτήσουμε τον τίτλο! Πολλά συγχαρητήρια σε όλους».

Αλ. Κουρκουμέλης:(ποδοσφαιριστής): «Την φετινή χρονιά αποδείξαμε σε όλους ότι είμαστε μια ομάδα που όλοι πρέπει να υπολογίζουν παίρνοντας το πρωτάθλημα ενώ κάνεις δεν πίστευε πως θα τα καταφέρναμε. 

Σε αυτή την κατάκτηση φτάσαμε κυρίως λόγω του καλού κλίματος που υπήρχε στην ομάδα, καθώς μετά από κάθε νίκη ή ήττα η ομάδα ενωνόταν ακόμα περισσότερο. 

Τέλος θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο τον κόσμο της Σκάλας που μας στήριξε από την πρώτη στιγμή και μας έδειξε την αγάπη του με κάθε τρόπο».

Σπ. Αποστολάτος (ποδοσφαιριστής): «Το καλοκαίρι πήρα την μεγάλη απόφαση να αφήσω την ομάδα της καρδιάς μου και να έρθω στους Πρόννους. 

Γνώριζα εκ των πρότερων ότι πρόκειται για ένα σωματείο που είχε κάνει μια πολύ καλή χρονιά και ότι υπάρχει πολύ καλό κλίμα. 

Όλοι με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και πραγματικά ένιωσα σαν να έπαιζα χρονιά εκεί. 

Το ξεκίνημά δεν ήταν καθόλου καλό άλλα όσο περνούσε ο καιρός η ομάδα άρχισε να δένει και αυτό άρχισε να φαίνεται και στα αποτελέσματα. Όταν ήρθαν τα playoffs δείξαμε ότι είμαστε αρκετά έτοιμοι να διαχειριστούμε τα παιχνίδια. Μπορεί να μην παίξαμε το καλύτερο ποδόσφαιρο αλλά σίγουρα είχαμε την απαραίτητη θέληση, τη δίψα και το πάθος να παλέψουμε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Έτσι, φθάσαμε στον τελευταίο αγώνα-έναν τελικό που έδινε στο νικητή τον τίτλο. Κι εκεί η τύχη έδωσε στην ομάδα ότι της χρωστούσε από πέρυσι που έχασε και τους δυο τίτλους στις λεπτομέρειες. 

Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συμπαίχτες μου για τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε, τον προπονητή και τον πρόεδρο που ήταν πάντα δίπλα μας ότι κι αν χρειαζόμασταν. 

Δυο φανταστικοί πραγματικά άνθρωποι. 

Η χαρά είναι πάρα πολύ μεγάλη και είναι μεγάλη τιμή για εμένα που συμμετείχα στο πρώτο τίτλο αυτής της ομάδας".

Γερ. Πολλάκης (ποδοσφαιριστής): «Το καλοκαίρι κατά την περίοδο των μεταγραφών, έχοντας κατακτήσει όλους τους τίτλους με την ομάδα του Παλληξουριακου, πήρα την απόφαση να μετακινηθώ στην ομάδα των Πρόννων με στόχο να την βοηθήσω να κατακτήσει τον πρώτο της τίτλο... Η απόφαση αυτή ήταν κάπως ριψοκίνδυνη καθότι επρόκειτο για μια ομάδα ενός μικρού χωριού, της Σκάλας, η οποία κατά το πρόσφατο παρελθόν δεν έδειχνε και την καλύτερη εικόνα, εντός των αγωνιστικών χώρων...
Μιλώντας σήμερα, έχοντας κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή με τους Πρόννους, νομίζω πως καταφέραμε έναν άθλο, με βάσει την γενικότερη εικόνα μας κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Φτάσαμε σε έναν τελικό έχοντας όλες τις συνθήκες εναντίον μας , δίχως να πιστεύει κανείς σε μας, αλλά κόντρα σε όλους τα καταφέραμε.
Πρόκειται ίσως για το πιο μάγκικο πρωτάθλημα που έχω κατακτήσει. Ένα πρωτάθλημα το οποίο έδειξε σε όλους πως τίποτα δεν είναι απίθανο στο ποδόσφαιρο.
Θα ήθελα να σταθώ στο κλίμα της ομάδας ιδιαίτερα. Όλα τα παιδιά που βρίσκονται σε αυτή, την αγαπάνε, όπως και γενικότερα το ποδόσφαιρο. Με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή κάνοντας με να νιώσω πολύ οικεία.
Περάσαμε όλοι μαζί μια καταπληκτική σεζόν, με έντονα σκαμπανεβάσματα, αλλά η κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος πλέον θα μας ενώνει για πάντα.
Ο πρόεδρος και ο προπονητής, δυο εξαιρετικοί άνθρωποι, φρόντιζαν πάντοτε να είμαστε ικανοποιημένοι και να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας.
Εμείς από την πλευρά μας, δεν είχαμε κάτι άλλο να κάνουμε παρά να τους δώσουμε αυτή τη μεγάλη χαρά, που εν τέλει καταφέραμε...»